Van bedrijfsleider naar franchisenemer
Het komt geregeld voor dat filiaalmanagers worden uitgenodigd de vestiging waar zij werken te gaan franchisen. Dit biedt kansen, maar kan door de overgang ook allerlei onvoorziene risico`s met zich meebrengen.
Arbeidsrechtelijk is allereerst vereist dat de arbeidsovereenkomst op zorgvuldige wijze wordt beëindigd. Volgens de rechtspraak dient de werkgever/aspirant-franchisegever daarbij zorgvuldig te onderzoeken of de bedrijfsleider voldoende geïnformeerd zijn arbeidsrechtelijke en sociaalverzekeringsrechtelijke bescherming daadwerkelijk wil prijsgeven. Het verdient aanbeveling die vrijwillige keuze en het proces daarheen ook schriftelijk vast te leggen. Het is van belang hiervoor ook ruim te tijd te nemen. Tevens dient niet op het zelfstandig ondernemerschap vooruit te worden gelopen voordat alle overeenkomsten zijn ondertekend.
De (extra) in acht te nemen zorgvuldigheid komt mede voort uit het feit dat de werknemer zich ten opzichte van de werkgever/franchisegever over het algemeen in een afhankelijke positie bevindt. Indien dit traject onvoldoende zorgvuldig wordt begeleid, bestaat het risico dat achteraf de beëindiging van de arbeidsovereenkomst als ongeldig kan worden beschouwd wegens het ontbreken van een op daadwerkelijk zelfstandig ondernemerschap gerichte wil en/of misbruik van omstandigheden. De werknemer mag aldus niet lichtvaardig worden “verleid” tot het zelfstandig ondernemerschap.
Tevens dient er na de keuze voor het zelfstandig ondernemerschap ook wel daadwerkelijk wat te veranderen in de relatie. In geval van een dergelijke overgang zal kritisch moeten worden bezien of ook de fiscus en het UWV de voormalig werknemer inderdaad als zelfstandig ondernemer zijn gaan beschouwen. Daartoe is het van belang dat op voorhand de zaak bij voornoemde instanties wordt voorgelegd en tijdig een VAR-verklaring (WUO) wordt gevraagd.
Bijzondere aandacht is ook vereist bij het verstrekken, of juist achterwege laten, van eventuele prognoses. In sommige gevallen worden prognoses achterwege gelaten vanuit de veronderstelling dat de bedrijfsleider goed op de hoogte is. Dat behoeft echter niet altijd zo te zijn. De vraag rijst immers of de bedrijfleider inzage heeft gehad in kostenstructuren in een franchiseverhouding. Het verdient aldus de aanbeveling om expliciet te benoemen waarom prognoses achterwege blijven. Door aldus te handelen wordt tevens sneller voldaan aan het vereiste van geïnformeerde toestemming, welke aan een beëindiging van de arbeidsovereenkomst ten grondslag behoort te liggen.
Daarmee kan de basis worden gelegd voor een succesvolle franchiseverhouding, welke als promotie zal worden ervaren.
Ludwig & Van Dam franchise advocaten, franchise juridisch advies
Andere berichten
Artikel Franchise+ – “Onmiddellijke informatieverplichtingen franchisegevers bij werking Wet Franchise” – mr. A.W. Dolphijn – d.d. 25 juni 2020
Zodra de Wet franchise in werking treedt heeft dit onmiddellijk effect op franchiseovereenkomsten die nu al bestaan. De vraag is of de informatiestromen juridisch optimaal zijn ingericht.
Eerste Kamer zal Wet Franchise aannemen – d.d. 24 juni 2020 – mr. A.W. Dolphijn
De Tweede Kamer had het voorstel tot invoering van de Wet Franchise op 16 juni 2020 met algemene stemmen aangenomen
Wet Franchise aangenomen door de Tweede Kamer – d.d. 16 juni 2020 – mr. A.W. Dolphijn
De Wet Franchise is op 16 juni 2020 door de Tweede kamer aangenomen.
Franchisenemers Sandd vinden genoegdoening in vernietiging fusie Sandd en PostNL – d.d. 12 juni 2020
De franchisenemers van postbezorger Sandd stapten in november naar de rechter, bijgestaan door Ludwig & Van Dam Advocaten. Rechtbank Rotterdam doet uitspraak inzake overname door PostNL.
Plenaire behandeling d.d. 9 juni 2020 in de Tweede Kamer van de Wet Franchise – d.d. 10 juni 2020 – mr. A.W. Dolphijn
Op 9 juni 2020 is in de Tweede kamer het wetsvoorstel tot de Wet Franchise plenair behandeld. Er is een amendement en een motie ingediend.
Franchising is “een knelpunt in de aanpak van zorgfraude” – d.d. 10 juni 2020 – mr. A.W. Dolphijn
Volgens de diverse toezichthoudende instanties in de zorgsector kunnen franchiseconstructies gezien worden als een niet-transparante bedrijfsconstructie waarbij het toezicht op professionele en intege