Tussentijdse opzegging (franchise) overeenkomst
Op 3 februari jongstleden wees het gerechtshof ’s-Hertogenbosch arrest (ECLI:GHSHE:2015:33) in een zaak die wellicht ook relevant is voor de franchisepraktijk. Op het eerste gezicht staat de zaak er ver van af. Het gaat over een licentieovereenkomst met betrekking tot de ontwikkeling en productie van vezelplaten door het toepassen van een bijzondere lijmtechnologie. De kern van het debat is echter gelegen in de vraag of de samenwerking ook tussentijds mag worden opgezegd als de overeenkomst voor bepaalde tijd, in casu 20 jaar, is aangegaan. Dat wil zeggen als tussentijdse de opzegging niet is overeengekomen, dan wel zoals in casu het geval is, is beperkt tot specifieke in de overeenkomst zelve genoemde gronden welke zich in die zaak niet voordeden. Het hof komt onder verwijzing naar een arrest van de Hoge Raad (HR 21 OKTOBER 1988, NJ1990, 439) tot de overweging “dat een dergelijke samenwerking in beginsel niet tussentijds opzegbaar is, doch dat een uitzondering daarop kan worden aangenomen indien deze haar grond vindt in onvoorziene, dat wil zeggen niet in de overeenkomst gedisconteerde, omstandigheden die niet voor rekening van de opzeggende partij komen en die van zo ernstige aard zijn dat de wederpartij naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid totstandkoming van de overeenkomst tot het overeengekomen tijdstip niet mag verwachten”. Die situatie deed zich in deze zaak volgens het hof voor omdat er niet langer belangstelling bleek te bestaan voor de te ontwikkelen lijmtechnologie en daarmee de overeenkomst haar bestaansrecht verloor. Een dergelijke situatie is echter ook wel te vertalen naar franchiserelaties. Meer in het bijzonder kan de vraag worden gesteld in hoeverre voortzetting van de franchiseovereenkomst nog kan worden gevergd indien sprake is van verlieslatende exploitaties, waarvan de oorzaak dient te worden gevonden in onverwacht van buiten komend onheil. Het arrest van het hof lijkt dus te bevestigen dat in geval van onvoorziene omstandigheden tussentijdse opzegging, ook als dat niet is overeengekomen, in uitzonderlijke gevallen altijd mogelijk moet zijn.
Mr J. Sterk – Franchiseadvocaat
Ludwig & Van Dam Franchise advocaten, franchise juridisch advies. Wilt u reageren? Mail naar sterk@ludwigvandam.nl
Andere berichten
Franchisegever aansprakelijk voor fouten van een franchisenemer? – mr. A.W. Dolphijn – d.d. 23 november 2020
Een franchiseorganisatie verzocht de rechtbank te verklaren dat de franchisgever niet aansprakelijk is als een franchisenemer een ernstige fout zou hebben gemaakt bij een klant.
De echte bedoelingen van partijen bij een franchiseovereenkomst – mr. C. Damen – d.d. 23 november 2020
Wat is nu werkelijk het idee geweest van partijen toen zij een franchiseovereenkomst sloten?
Concurrentieverbod in de franchiseovereenkomst ontduiken – mr. A.W. Dolphijn – d.d. 10 november 2020
Een concurrentieverbod in een franchiseovereenkomst wordt door franchisenemers vaak als bezwaarlijk ervaren, temeer als het concurrentieverbod ook geldt na afloop van de franchiseovereenkomst.
Artikel Franchise+ – “Hoe kom ik van mijn schulden af: Ook voor franchisenemers en franchisegevers” – mr. A.W. Dolphijn – d.d. 20 oktober 2020
Ook voor franchisenemers en franchisegevers die in financieel zwaar weer verkeren, kan een reorganisatie noodzakelijk zijn om te kunnen blijven voortbestaan.
Artikel De Nationale Franchise Gids: “Verplichting tot herinvesteringen voor franchisenemers kent grenzen” – d.d. 13 oktober 2020 – mr. R.C.W.L. Albers
In de praktijk komt het geregeld voor dat franchisegevers ervoor kiezen om hun franchiseformule en de daarbij passende uitstraling te vernieuwen
Rechter anticipeert op Wet franchise: geen verplichte formulewijziging (zonder drempelwaarde)
De rechtbank Amsterdam oordeelt dat een franchisenemer van Blokker niet verplicht is tot vernieuwing van de winkel volgens de nieuwste formule-uitgangspunten, zoals door Blokker opgedragen is.