Schending standstill-periode
De rechtbank Noord-Holland heeft op 15 maart 2023, ECLI:NL:RBNHO:2023:2636, geoordeeld dat een franchiseovereenkomst vernietigd kon worden wegens schending van de standstill-periode.
De franchisegever had op 25 mei 2021 aan de franchisenemer informatie verstrekt aangaande de te sluiten franchiseovereenkomst. De franchiseovereenkomst is voorts op 11 juni 2021 gesloten.
De franchisegever vordert betaling van diverse facturen. De franchisenemer verweert zich echter met de stelling dat de standstill-periode van 4 weken geschonden is. De franchisenemer vordert derhalve vernietiging van de franchiseovereenkomst.
De verstrekking van precontractuele informatie moet op grond van artikel 7:914 lid 1 BW ten minste vier weken voor het sluiten van de franchiseovereenkomst geschieden. Dit wordt ook wel de standstill-periode genoemd. Dit is een termijn voor beraad. Tijdens de standstill-periode beschikt de beoogd franchisenemer over alle informatie, kan hij stukken bestuderen, vragen stellen en zich laten adviseren door een deskundige, om zo tot een weloverwogen besluit te komen over het al dan niet ondertekenen van de aangeboden franchiseovereenkomst. (MvT, Kamerstukken II 2019/20, 35392,3, p. 34).
De franchisegever heeft betoogd dat de franchiseovereenkomst pas is ingegaan vanaf 1 oktober 2021, zodat er minstens 16 weken na het verstrekken van de informatie is verstreken is en er ruim voldaan zou zijn aan de standstill-periode. De franchisenemer doet een beroep op vernietigen van de franchiseovereenkomst wegens schending van de standstill-periode.
De rechter kan de stelling van de franchisegever niet volgen nu uit artikel 7:914 lid 1 BW duidelijk blijkt dat de informatie vier weken voor het sluiten van de overeenkomst moet worden verstrekt. Partijen hebben de franchiseovereenkomst ondertekend op 11 juni 2021, waardoor op dat moment de overeenkomst gesloten is. Dit betekent dat de franchisegever de standstill-periode van vier weken niet in acht heeft genomen terwijl dat wel had gemoeten.
De franchisenemer heeft volgens de rechter gelet op het voorgaande terecht een beroep gedaan op de vernietiging van de overeenkomst ex artikel 3:40 lid 2 BW. De rechter merkt op dat de franchisegever heeft nagelaten de rechter te vragen om aan de vernietiging geheel of ten dele haar werking te ontzeggen, terwijl dat, gelet op de werkwijze van de franchisenemer in deze situatie wellicht wel terecht zou zijn geweest. Daarom heeft de vernietiging volledige werking.
De vernietiging werkt terug tot het tijdstip waarop de rechtshandeling is verricht zodat partijen in een situatie moeten worden gebracht alsof er geen overeenkomst tot stand is gekomen. Het gevolg hiervan is dat de franchisenemer de facturen niet verschuldigd is.
Eerder schreef ik een uitgebreid artikel over de standstill-periode. Zie hier.
Ludwig & Van Dam advocaten, franchise juridisch advies.
Wilt u reageren? Mail dan naar dolphijn@ludwigvandam.nl
Andere berichten
Franchisegevers mogen geen wijziging van winkeltijden meer opleggen
Eind 2018 is een concept van de “Wet keuzevrijheid openingstijden winkeliers” gepresenteerd.
Conceptwetsvoorstel inzake franchising
Om de verhoudingen tussen de franchisegevers en franchisenemers te verbeteren wordt een wet opgesteld voor de franchisebranche.
Geen franchiseovereenkomst, ondanks de benaming
Niet alles is wat het lijkt. Zelfs als franchisegever en franchisenemer menen dat er sprake is van een franchiseovereenkomst, kan dat juridisch toch anders liggen.
Vergoeding reputatieschade aan franchisegever
Een ontwikkelaar van een digitaal platform voor een franchisegever had een platform geleverd waartoe elke derde zich toegang kon verschaffen.
Verkoop franchise-onderneming vanwege concurrentiebeding: Schijnconstructie of niet?
Franchisenemers die niet door willen of kunnen met de franchise-onderneming ervaren het al dan niet geldige concurrentiebeding als blok aan het been
Verboden franchiseovereenkomsten: gedragingen van franchisenemers onderling
Vormen van franchising waarbij geen sprake is van een verticale verhouding tussen enerzijds de franchisegever en anderzijds de franchisenemers kunnen verboden zijn.