Prognoses bij restyling
Zoals bekend biedt een goed franchisegever aan zijn franchisenemer bij de start een deugdelijke investeringsexploitatieprognose. Uit deze investeringsexploitatieprognose dient de omzet en het resultaat voor de franchisenemer voor een periode van bijvoorbeeld drie jaar te kunnen worden afgeleid. Vanzelfsprekend heeft de franchisenemer in dezen een grote verantwoordelijkheid, door zelf zich actief te overtuigen van de juistheid van de verstrekte prognose. Klopt deze prognose overduidelijk niet, en valt de franchisenemer niets te verwijten met betrekking tot zijn inzet en vlijt, dan kan de verantwoordelijkheid hiervoor onder omstandigheden worden herleid tot de franchisegever. Immers, als ervaren partij met betrekking tot de gepretendeerde succesformule, wordt hij geacht de juistheid van de prognose goed in te schatten.
Wat is nu de situatie bij reorganisatie van de franchiseformule? Liggen de verantwoordelijkheden identiek bij bijvoorbeeld een ingrijpende restyling?
Iedere franchiseformule krijgt van tijd tot tijd te maken met modernisering en aanpassing van de formule. Bij modeketens bijvoorbeeld, verlopen de retailcycli doorgaans snel. Dit brengt meer dan eens met zich mee dat er om de paar jaar fors dient te worden hergeïnvesteerd. Soms vindt deze herinvestering plaats door franchisegever, leveranciers en franchisenemers tezamen, soms wordt een franchisenemer evenwel geplaatst voor een zeer ingrijpende herinvestering in dito herfinanciering van zijn bedrijf. Deze situatie is vergelijkbaar met een precontractuele fase. Dit brengt met zich mee dat ook dan de franchisegever in hoge mate verantwoordelijk is voor het in juiste mate inschatten van de haalbaarheid en mate van succes van de restyling. Een goed franchisegever zal in dat kader dan ook wederom een deugdelijke investerings- en exploitatieprognose voor een periode van bijvoorbeeld drie jaar verstrekken. Natuurlijk heeft in die situatie de franchisenemer meer ervaring dan voorheen. In de afhankelijkheidsrelatie waarin de franchisenemer echter ook dan verkeert, wordt de franchisegever echter toch geacht de juistheid van een en ander adequaat en correct in te schatten.
Franchisegever en franchisenemers doen er verstandig aan op basis van consensus over te gaan tot een eventuele restyling en voor het overige afspraken te maken wanneer deze in individuele situaties onverhoopt mocht tegenvallen.
Ludwig & Van Dam franchise advocaten, franchise juridisch advies
Andere berichten
Supermarktbrief – 23
AH mag bij overname personeel van AH-franchisenemers, loon niet afbouwen;
Opzegging of ontbinding franchiseovereenkomst door franchisenemer
In beginsel kunnen franchiseovereenkomsten tussentijds eindigen door bijvoorbeeld opzegging of ontbinding. De rechtbank Overijssel heeft op 21 maart 2018, ECLI:NL:RBOVE:2018:1335 geoordeeld over
Artikel in Entree: “Mailings versturen”
“Mag ik een bestand maken van de e-mailadressen van gasten omdat ik ze af en toe online wil informeren over evenementen, acties en nieuwe gerechten?”
Column Franchise + – mr. Th.R. Ludwig: “Fictieve dienstbetrekking: Wet DBA verschuift verantwoordelijkheid”
De Wet deregulering beoordeling arbeidsrelaties (Wet DBA) is nu enige tijd van kracht.
Artikel in Entree: “Franchising”
Franchising biedt geweldige kansen, maar de praktijk is weerbarstig. Ruzies tussen de gever en nemer zijn eerder regel dan uitzondering. Hoe voorkomt u ellende? Controle is goed, maar vertrouwen beter
Ludwig & Van Dam Juridische Franchisestatistiek 2018
Ludwig & Van Dam advocaten publiceert als enige periodiek franchisestatistieken over franchisegeschillen aan de hand van alle gepubliceerde uitspraken van rechters.