Opzegging van een franchiseovereenkomst

Opzegging van een franchiseovereenkomst

Franchiseovereenkomsten worden meestal voor een bepaalde tijd gesloten. In sommige franchiseovereenkomsten is bepaald dat de franchiseovereenkomst stilzwijgend vernieuwd of verlengd wordt met een bepaalde periode. Het gebruik van de opzeggingsmogelijkheid (van een vernieuwde of verlengde franchiseovereenkomst) kan een bron van een geschil zijn. De Voorzieningenrechter van de rechtbank Oost-Brabant oordeelde op 15 december 2014 (ECLI:NL:RBOBR:2014:8133) in een geschil over de opzegging van een franchiseovereenkomst. Naar voorlopig oordeel was de franchiseovereenkomst conform de franchiseovereenkomst opgezegd en was er geen aanleiding om een voorschot op een schadevergoeding toe te kennen.

De franchiseovereenkomst bepaalde dat de franchiseovereenkomst tegen het einde van ieder kalenderjaar opgezegd kon worden met inachtneming van een opzegtermijn van drie maanden. De franchisegever had per brief 10 juli 2014 de franchiseovereenkomst opgezegd tegen 31 december 2014. Naar voorlopig oordeel was de franchiseovereenkomst conform de franchiseovereenkomst opgezegd, aldus de voorzieningenrechter.

Verder oordeelde de voorzieningenrechter dat er geen aanleiding was om een schadevergoeding toe te kennen. Voor de vraag of de franchisegever in redelijkheid geen gebruik had kunnen maken van de opzeggingsmogelijkheid of een langere opzegtermijn had moeten hanteren waardoor de franchisegever schadeplichtig zou zijn, is nader onderzoek vereist. Het kort geding is daar volgens de voorzieningenrechter niet geschikt voor.

De franchisenemer had vier rechtspersonen gedagvaard waarvan de franchisenemer stelde dat deze allen onderdeel waren van dezelfde (distributie)keten. De franchiseovereenkomst was echter gesloten met slechts één van deze vier rechtspersonen. De voorzieningenrechter volgde de franchisenemer niet in haar betoog om vereenzelviging of doorbraak van aansprakelijkheid aan te nemen voor de overige drie gedaagden. Het enkele feit dat de vier partijen kantoorhouden op hetzelfde adres of dezelfde (indirecte) bestuurders hebben, is onvoldoende.

Uit deze uitspraak blijkt maar weer eens dat in kort gedingprocedures vaak wordt aangesloten bij de strikte tekst van de franchiseovereenkomst.

Mr A.W. Dolphijn – Franchiseadvocaat

Ludwig & Van Dam Franchise advocaten, franchise juridisch advies. Wilt u reageren? Mail naar dolphijn@ludwigvandam.nl

Andere berichten

Franchisegever in de zorg is geen zorgaanbieder

De Wet Kwaliteit, Klachten en Geschillen Zorg (WKKGZ) schept de mogelijkheid dat van overheidswege maatregelen worden opgelegd aan zorginstellingen om de benodigde kwaliteit van de zorg te waarborgen.

Het klantenbestand van de franchisenemer

Als de samenwerking tussen een franchisenemer en een franchisegever eindigt, kan de vraag opkomen wie de klanten zal blijven bedienen.

De herstructurering binnen de formules van Intergamma in juridisch perspectief

De juridische werkelijkheid is soms weerbarstiger dan de feitelijke. De geruchtmakende kwestie bij Intergamma is daar een mooi voorbeeld van.

Non-concurrentiebeding bij verkoop franchiseonderneming

Hoe scherp dient een non-concurrentiebeding te zijn bij de verkoop van een franchiseonderneming aan de franchisegever? Die vraag was aan orde in een geschil waarin de rechtbank Gelderland op

Franchisegever faalt met beroep op non-concurrentiebeding

Alhoewel een non-concurrentiebeding in een franchiseovereenkomst geldig geformuleerd is, kan er toch een situatie ontstaan die dermate diffuus is dat de franchisegever er geen beroep op kan doen.

Ga naar de bovenkant