Opschorten van betalingen, mag dat zo maar?

Opschorten is aan de orde wanneer een schuldenaar de nakoming van zijn verplichtingen (tijdelijk) uitstelt, omdat hij een tegenvordering heeft op zijn schuldeiser, die zijn schuldeiser nog moet voldoen.

Opschorting kan in vele vormen plaatsvinden, zoals de garagehouder die een auto na groot onderhoud niet teruggeeft aan een klant, omdat de rekening niet is betaald. Toch is meest gebruikelijk dat betalingsverplichtingen worden opgeschort. Bijvoorbeeld de franchisenemer die zijn franchisefee niet afdraagt, omdat de franchisegever bepaalde afspraken uit de franchiseovereenkomst nog niet is nagekomen.

De vraag is of opschorting zonder meer is toegestaan? Het korte antwoord is: nee, dat mag niet zo maar. Het opschorten van betalingen is slechts mogelijk in bijzondere gevallen.
Het recht om op te schorten is in geregeld artikel 6:52 van het Burgerlijk Wetboek. In dit artikel is een aantal vereisten opgenomen waaraan de opschorting moet voldoen, de belangrijkste komen hier aan bod.

Allereerst moet degene die zijn verplichtingen wil opschorten een opeisbare vordering hebben op zijn schuldeiser en er moet tussen die vordering en zijn eigen zijn verplichting voldoende samenhang bestaan. Van samenhang is bijvoorbeeld sprake wanneer de beide verplichtingen uit dezelfde overeenkomst voortkomen, zoals de bijvoorbeeld uit de franchiseovereenkomst op basis van welke overeenkomst de franchisenemer fee betaalt aan de franchisegever en de franchisegever een dienst levert aan de franchisenemer.

Een ander belangrijk vereiste is dat de opschorting ‘gerechtvaardigd’ moet zijn. Dat betekent zoveel dat alleen mag worden opgeschort, wanneer dit redelijk en billijk is. Of een opschorting redelijk en billijk is afhankelijk van de feitelijke situatie. Ga in ieder geval niet over tot opschorting, wanneer de niet-nakoming door de franchisegever van veel kleinere omvang is dan de nakoming van de eigen (financiële) verplichtingen.

Zodra aan de wettelijke vereisten is voldaan, en een beroep op opschorting is toegestaan, kunt u in een franchiserelatie in een brief aan uw franchisegever bekend maken dat u pas uw verplichtingen zult nakomen, nadat de franchisegever zijn verplichtingen is nagekomen. De opschorting is dan een feit en stopt wanneer de franchisegever aan zijn verplichtingen heeft voldaan.

Bij dit alles is goed om te realiseren wat de gevolgen kunnen zijn, indien u onbevoegd opschort. In geval u zich op opschorting beroept, maar dit achteraf niet blijkt te voldoen aan de eisen, dan pleegt u wanprestatie tegenover uw franchisegever. Controleer ook altijd even of de franchiseovereenkomst een beroep op opschorting niet heeft uitgesloten. Overtuig uzelf er altijd van dat opschorting terecht is, zodat u niet zelf schadeplichtig wordt!

Andere berichten

Prognoses bij startup franchiseformule

Het gerechtshof Amsterdam oordeelde op 14 februari 2017, ECLI:NL:GHAMS:2017:455 (Tot Straks/franchisenemer) over de vraag of de franchisegever een ondeugdelijke prognose verschaft had en de

Verplicht overdragen franchiseonderneming aan franchisegever?

De rechtbank Amsterdam heeft op 23 januari 2017, ECLI:NL:RBAMS:2017:412 (CoffeeCompany/Dam Spirit B.V.) een vonnis gewezen over de vraag of een franchisenemer bij een beëindiging van de samenwerking

Overdracht klantendata aan franchisegever

Het gerechtshof Amsterdam oordeelde in het arrest van 10 januari 2017, ECLI:NL:GHAMS:2017:68 (OnlineAccountants.nl) onder meer over de vraag hoe klantendata moet worden overgedragen.

Uitverkoop bij bedrijfsbeëindiging franchisenemer – wie krijgt de uitverkoopopbrengst?

In het vonnis van de rechtbank Noord-Nederland d.d.12 oktober 2016, ECLI:NL:RBNNE:2016:5061 (Bewindvoerder/Expert Groep en Rabobank) stond de vraag centraal of de franchisegever tezamen met de bank

Column Franchise+ – mr. Th.R. Ludwig: “Rechter: zorgplicht franchisegever vergelijkbaar met die van een bank”

Diverse uitspraken in 2016 hebben duidelijk gemaakt hoe hoog de zorgvuldigheidsnorm voor een franchisegever jegens zijn franchisenemers ligt.

Gebruik van internet en sociale media: rechter verruimt mogelijkheden franchisenemers

De franchisenemer mag in beginsel niet worden verboden een eigen website te hebben om zijn producten of diensten tevens of zelfs uitsluitend via internet te verkopen.

Ga naar de bovenkant