(On)betamelijk gedrag
In de praktijk komen situaties voor waarbij een franchisegever wordt geconfronteerd met gedragingen van één of meer franchisenemers die niet direct onder het bereik van de franchise-overeenkomst vallen. Te denken valt daarbij aan zaken die met hetgeen contractueel is overeengekomen niet direct enig raakvlak hebben, zoals de wijze van omgang met collega-franchisenemers en/of de franchisegever, het doen van uitlatingen naar derden, bijvoorbeeld de pers, omtrent het concept en de wijze van samenwerking, de wijze waarop met externe relaties van de franchise-organisatie wordt omgegaan, en, ontleend aan enige praktijkvoorbeelden, de wijze van omgang met conflicten binnen de organisatie. Veelal bevat de franchise-overeenkomst een geschillenregeling, maar die omvat over het algemeen slechts formele bepalingen met betrekking tot de wijze waarop een geschil aanhangig dient te worden gemaakt en voor welke instantie dat dient te geschieden.
In de praktijk komt het nog wel eens voor dat wanneer franchisenemers op individuele basis een geschil met hun franchisegever hebben, zij medestanders voor hun zaak trachten te vinden onder collega-franchisenemers. In sommige gevallen leidt dat tot het oprichten van een belangenvereniging. Op zichzelf is daar natuurlijk niets tegen, doch wanneer een en ander de vorm krijgt van het doelbewust saboteren van de samenwerking door de franchise-organisatie, al dan niet via de pers, een slechte naam te bezorgen, dan wel collega-franchisenemers te trachten tegen de franchisegever op te zetten, kan het zo zijn dat dergelijke gedragingen onrechtmatig zijn, en als zodanig een reden de franchise-overeenkomst te ontbinden en schadevergoeding van de betrokken franchisenemer(s) te eisen. Omgekeerd is dat overigens ook mogelijk: ook een franchisegever kan zich jegens één of meerdere van zijn franchisenemers dusdanig gedragen dat dat tot onrechtmatigheid aanleiding geeft.
Niet voor niets bepaalt de Europese Erecode inzake Franchising dat, kort gezegd, partijen met welwillendheid jegens elkaar dienen om te gaan, juist ook in het geval van conflicten. Wanneer die welwillendheid niet wordt betracht, kunnen de grenzen van de betamelijkheid in zicht komen, al hebben partijen in een franchiserelatie daarover met elkaar geen afspraken gemaakt. Worden die grenzen overschreden, dan kan dat, zoals uit het voorgaande blijkt, ernstige en verstrekkende gevolgen hebben.
Ludwig & Van Dam franchise advocaten, franchise juridisch advies
Andere berichten
Moet een franchisenemer een nieuw model-franchiseovereenkomst accepteren?
De rechtbank Rotterdam heeft op 31 maart 2017, ECLI:NL:RBROT:2017:2457 in kort geding geoordeeld over de vraag of franchisegever Bram Ladage de franchiseovereenkomst met haar franchisenemer had
Verplichte (marktconforme) inkoopprijzen voor franchisenemers
In hoeverre kan een franchisegever afspraken wijzigen over de (marktconforme) inkoopprijzen van de goederen die de franchisenemers verplicht zijn in te kopen?
Bestuurdersaansprakelijkheid van een franchisenemer na falend beroep op ondeugdelijke prognose.
Het gerechtshof 's-Hertogenbosch heeft op 11 juli 2017 een beslissing genomen over de vraag of de franchisegever met succes de bestuurder van een b.v. kon aanspreken voor het niet-nakomen van de
Aansprakelijkheid accountant voor opgestelde prognose?
In een arrest van het gerechtshof 's-Hertogenbosch van 11 juli 2017, ECLI:NL:GHSHE:2017:3153, was aan de orde dat franchisenemers de accountant van de franchisegever verweten aansprakelijk te zijn
Hoe ver strekt de zorgplicht van de bank?
In de rechtspraak is enige tijd geleden de vraag aan de orde geweest wat de positie van de bank is in de driehoeksverhouding franchisegever – bank – franchisenemer.
Bewijslastomkering bij prognose als misleidende reclame?
De rechtbank Zeeland-West-Brabant heeft in een kort gedingvonnis van 15 juni 2017, ECLI:NL:RBZWB:2017:3833, geoordeeld over een vordering tot (onder meer) schorsing van het non-concurrentiebeding.