Non-concurrentiebeding bij verkoop franchiseonderneming
Hoe scherp dient een non-concurrentiebeding te zijn bij de verkoop van een franchiseonderneming aan de franchisegever? Die vraag was aan orde in een geschil waarin de rechtbank Gelderland op 6 september 2017, ECLI:NL:RBGEL:2017:68800 oordeelde.
Uit de gepubliceerde uitspraak kan opgemaakt worden dat een franchiseondernemer op enig moment de Douglas-onderneming terug verkocht aan franchisegever Douglas. Onderdeel van die verkoop was kennelijk dat de gewezen franchisenemer op hetzelfde adres een onderneming kon blijven exploiteren, maar dat daarin geen onderneming gedreven mocht worden tot de verkoop aan consumenten van “parfumerie-producten”.
Het lijkt er voorts op dat de betreffende gewezen franchisenemer zich aangesloten heeft bij een andere franchiseorganisatie die de franchiseformule heeft ontwikkeld ter exploitatie van een schoonheidssalon. Na het horen van diverse getuigen overweegt de rechtbank dat, na de verkoop van de onderneming aan Douglas, er vanuit de bedrijfsruimte alleen producten verkocht werden aan mensen die een behandeling in de schoonheidssalon hebben ondergaan en die (daarom) in het klantenbestand staan, omdat er een enkele keer ook producten verkocht werden zonder dat er tevens een schoonheidsbehandeling ondergaan werd of er sprake was van registratie in het klantenbestand betrof of een uitzonderlijke situatie. De verkoop van de producten was dus aan belangrijke beperkingen gebonden, waarbij de nadruk van de exploitatie op de schoonheidsbehandelingen lag en niet op de verkoop van producten. Verder is nog niet gebleken dat er sprake is van de verkoop van de verboden “parfumerie-producten”. De producten die verkocht werden betroffen namelijk onder andere ook armbandjes en portemonneetjes. De relatie tussen de schoonheidsbehandeling en de te koop aangeboden producten dient ruim te worden gezien en betrof naast parfum ook make-up wat producten et cetera, die klanten bij en na de behandeling in de schoonheidssalon konden gebruiken. De rechtbank oordeelt derhalve dat van het overtreden van het non-concurrentiebeding geen sprake is.
Het blijkt soms lastig om in een non-concurrentiebeding exact te omschrijven welke werkzaamheden nu wel en welke niet als concurrerend gezien kunnen worden. Een franchisenemer die wil overstappen naar een andere formule, die enigszins zou kunnen lijken op de formule die thans geëxploiteerd wordt, doet er goed aan om op voorhand open kaart te spelen.
Mr. A.W. Dolphijn – Franchiseadvocaat
Ludwig & Van Dam Franchise advocaten, franchise juridisch advies. Wilt u reageren? Ga naar dolphijn@ludwigvandam.nl.
Andere berichten
Misleiding bij de werving van een franchisenemer?
Een uitspraak over de vraag of de franchisegever bij de werving van een franchisenemer een onjuiste voorstelling van zaken gegeven had.
Franchisegever aansprakelijk voor prognoses afkomstig van derde – d.d. 6 maart 2019 – mr. M. Munnik
Volgens vaste rechtspraak handelt een franchisegever onrechtmatig jegens haar franchisenemer wanneer een franchisegever zelfstandig op onzorgvuldige wijze onderzoek uitvoert en als gevolg daarvan...
De (hard) franchiseovereenkomst en zorgplicht gekwalificeerd – WPNR 7226 (2019)
Het kabinet is voornemens een wettelijke regeling over franchising in het Burgerlijk Wetboek op te nemen ter bescherming van de zwakke positie van de franchisenemer.
Gemeente moet tijdelijke Albert Heijn toestaan
De rechtbank Noord-Holland heeft op 7 februari 2019 geoordeeld over de vraag of de gemeente een tijdelijke Albert Heijn diende toe te staan
Franchisegevers mogen geen wijziging van winkeltijden meer opleggen – 12 februari 2019 – mr. A.W. Dolphijn
Eind 2018 is een concept van de “Wet keuzevrijheid openingstijden winkeliers” gepresenteerd.
Wanneer gaat een franchisegever te ver bij de werving van franchisenemers?
In het arrest van het gerechtshof Arnhem-Leeuwarden 5 februari 2019 was aan de orde of de franchisegever bij de werving van de franchisenemers ontoelaatbaar gehandeld had.