Nieuwe huurwetgeving
Met ingang van 1 augustus 2003 is de nieuwe huurwetgeving in werking getreden. Voor de huur van bedrijfsruimte heeft de nieuwe huurwetgeving weinig gevolgen. De wettelijke huurbescherming voor een periode van vijf plus vijf jaar blijft gehandhaafd. In deze bijdrage zullen een aantal wijzigingen ten aanzien van de huur van bedrijfsruimte aan de orde worden gesteld.
Wellicht de meest in oog springende wijziging is de nieuwe nummering van de artikelen die betrekking hebben op huur van bedrijfsruimte. Voorheen was dat artikel 7a: 1624 BW en verder, met ingang van 1 augustus 2003 is sprake van artikel 7: 290 BW en verder. De gebruikelijke term 1624-Bedrijfsruimte is derhalve niet langer juist en behoort thans te worden aangeduid als 290-Bedrijfsruimte.
Na afloop van een huurovereenkomst voor bepaalde duur dan wel telkens wanneer tenminste vijf jaren zijn verstreken kan zowel de huurder als de verhuurder vorderen dat de rechter de huurprijs nader vaststelt, indien deze niet meer overeenstemt met die van vergelijkbare bedrijfsruimte ter plaatse. Deze regeling is niet nieuw doch een dergelijke vordering is volgens de nieuwe wetgeving slechts ontvankelijk indien deze vergezeld is van een advies omtrent de nadere huurprijs, opgesteld door één of meer door partijen gezamenlijk genoemde terzake deskundigen. Indien partijen daaromtrent geen overeenstemming hebben verkregen benoemt de rechter een deskundige. In het nieuwe huurrecht zal huurder aan verhuurder toestemming dienen te vragen om het gehuurde te veranderen. Dergelijke toestemming is niet nodig voor veranderingen die bij het einde van de huur zonder noemenswaardige kosten ongedaan kunnen worden gemaakt. Ten aanzien van de huur van bedrijfsruimte betreft dit regelend recht zodat partijen vrij zijn in het maken van nadere afspraken.
Aan het einde van de huurovereenkomst zal het gehuurde opgeleverd dienen te worden in de staat waarin de huurder het volgens de beschrijving van die staat ontving. Indien een dergelijke beschrijving ontbreekt, wordt de huurder veronderstelt het gehuurde in de staat te hebben ontvangen zoals deze is bij het einde van de huurovereenkomst. Het is derhalve van groot belang om bij aanvang van een huurovereenkomst een beschrijving van de staat van het gehuurde, bijvoorbeeld door een inspectierapport voorzien van foto’s, op te stellen en door beide partijen te laten tekenen.
Tenslotte heeft de Raad voor Onroerende zaken op 30 juli 2003 een nieuwe model- huurovereenkomst winkelruimte en andere bedrijfsruimte in de zin van artikel 7: 290 BW met bijbehorende algemene bepalingen opgesteld. Indien nieuwe huurovereenkomsten worden gesloten is het raadzaam om, indien gebruik wordt gemaakt van een model, na te gaan of de meest recente versie van het model wordt gebruikt.
Ludwig & Van Dam franchise advocaten, franchise juridisch advies
Andere berichten
Het voornemen tot franchisewetgeving nader beschouwd
Op 23 mei jl. informeerde Staatssecretaris, Mona Keijzer, de Tweede Kamer over de op handen zijnde franchisewetgeving. De Nationale Franchise Gids publiceerde daarover al eerder dit bericht.
Consumentenbescherming van toepassing voor franchisenemer
De consument geniet op basis van het Burgerlijk Wetboek een ruime bescherming.
Update franchisewetgeving
Op 23 mei 2018 heeft het kabinet aangegeven een wettelijke regeling voor te bereiden die een kader schept voor vier deelgebieden van de samenwerking tussen franchisegevers en franchisenemers die cruc
Op het randje van het exclusieve rayon van een franchisenemer
Het gerechtshof Arnhem-Leeuwarden oordeelde op 15 mei 2018, ECLI:NL:GHARL:2018:4395, over de vraag of een franchisegever net over de rand van het exclusief toegekende beschermingsgebied een filiaal
Mag een franchisenemer samenwonen met een concurrerende ondernemer?
Kan een franchisenemer een non-concurrentiebeding overtreden door samen te wonen met iemand die een concurrerende onderneming drijft? De rechtbank Midden-Nederland heeft op 12 januari 2018
Geen exclusief verzorgingsgebied, toch exclusiviteit voor franchisenemer
In het vonnis van de rechtbank Noord-Holland d.d. 18 april 2018, ECLI:NL:RBNHO:2018:3268, werd geoordeeld over het exclusiviteitsgebied van een franchisenemer.