Neveneffecten van non-concurrentiebedingen
In veel franchise-overeenkomsten is een non-concurrentiebeding opgenomen, zowel tijdens de looptijd van de franchise-overeenkomst als gedurende meestal een jaar na afloop daarvan. De strekking van dat beding is veelal dat het franchisenemer gedurende de looptijd van de franchise-overeenkomst en dat jaar daarna niet is toegestaan, in zijn algemeenheid, met de organisatie van franchisegever concurrerende werkzaamheden te verrichten. Op zichzelf is een dergelijk beding een algemeen aanvaard middel om te voorkomen dat franchisenemers al te makkelijk de via de franchise-organisatie verkregen kennis en know-how gebruiken om langs die weg diezelfde organisatie te beconcurreren. Een onbedoeld neveneffect van dat concurrentiebeding voor zover het ziet op de periode na beëindiging van de franchise-overeenkomst kan echter zijn dat het de franchisenemer onmogelijk wordt gemaakt aan bepaalde verplichtingen te voldoen. Na afloop van de franchise-overeenkomst kan het zo zijn dat de franchisenemer nog diverse handelingen dient te verrichten in verband met hetzij de overdracht hetzij de liquidatie van zijn onderneming. Dergelijke handelingen kunnen op zichzelf in strijd zijn met het concurrentiebeding. Prangender wordt een en ander echter wanneer er sprake is van doorlopende wettelijke verplichtingen. Iets dergelijks komt in de praktijk voor in franchise-organisaties op het gebied van de financiële dienstverlening. Die dienstverlening is geregeld onderworpen aan het regime van de Wet financiële dienstverlening (WFD). In dat kader dient onder meer zeker te zijn dat een assurantieportefeuille van de betrokken franchisenemer adequaat wordt beheerd, los van de duur van een franchise-overeenkomst en dus ook nadat deze om welke reden dan ook is beëindigd. Met name speelt deze problematiek wanneer de betrokken franchisenemer op eigen naam een vergunning uit hoofde van de WFD heeft op basis waarvan hij als assurantie- tussenpersoon kan optreden.
In situaties zoals de onderhavige ligt vanzelfsprekend overleg tussen franchisegever en franchisenemer voor de hand op eventueel gerezen problemen in der minne, en met het belang van de klanten van franchisenemer voorop, op te lossen. Voorts is het raadzaam om waar mogelijk bij het opstellen en de hantering van het bedoelde concurrentiebeding met deze problematiek rekening te houden.
Ludwig & Van Dam franchise advocaten, franchise juridisch advies
Andere berichten
Supermarktlocatie door overschrijden beslistermijn door gemeente
In een geschil met de gemeente Helmond is aan de ...
Standstill-periode beschermt de overenthousiaste franchisenemer
Standstill-periode beschermt de overenthousiaste franchisenemer De standstill-periode in de ...
Schending precontractuele informatieplicht bij franchise
In kort geding heeft de rechtbank Den Haag op 1 ...
Wel degelijk schending standstill-verplichting.
In een vonnis van de rechtbank Rotterdam van 15 mei ...
Geen schending standstill-verplichting
De rechtbank Noord-Nederland heeft in een vonnis van 21 februari ...
Belgische ministerraad neemt besluit aan ter bescherming van zelfstandig supermarktondernemers
Oppermachtige supermarktorganisaties Mede door de recente verzelfstandiging van (Ahold Delhaize) ...