Internetverkoop in een franchiserelatie
Ook in conventionele franchisekringen mag internetverkoop zich in toenemende belangstelling verheugen. Met name in de retail neemt het omzetaandeel en daarmee de interesse in het toevoegen van internetverkopen aan de conventionele formules hand over hand toe. Nog niet in alle franchiseovereenkomsten is rekening gehouden met dit fenomeen. Met name in die situaties rijst dan ook steeds vaker de vraag wat wel en wat niet is toegestaan. Staat het de franchisegever, dan wel de franchisenemer vrij, zonder nadere afspraken, al dan niet dergelijke activiteiten te ontplooien? Allereerst heeft in dit verband te gelden dat de franchisenemer mededingingsrechtelijk niet in de mogelijkheden van passieve verkoop mag worden beperkt. Het gebruik van internet en daarmee ook internetverkoop kan veelal als een vorm van passieve verkoop worden beschouwd. Dit betekent aldus dat de franchisegever de mogelijkheid van internetverkoop niet zondermeer in de franchiseovereenkomst kan verbieden, althans zich dit recht uitsluitend zelf kan voorbehouden. Het uitgangspunt is aldus dat het de franchisenemer moet zijn toegestaan een eigen website te exploiteren, mits de internetverkoop zich niet actief richt tot verkopen in een ander uitgegeven exclusief rayon of het gebied dat exclusief aan de franchisegever is voorbehouden.
Uiteraard kan de franchisegever in de franchiseovereenkomst, dan wel bij voorkeur in het handboek, wel regels opnemen ter zake de kwaliteit en de formuleconforme uistraling van websites en internetverkoop. Andersom is dit niet per definitie hetzelfde. In situaties waarin (absolute) rayonexclusiviteit is toegekend, staat het de franchisegever niet zonder meer vrij zelf internetverkopen te plegen in dit exclusieve rayon. Allereerst niet omdat de regel dat passieve verkoop moet zijn toegestaan, ziet op de verticale relatie van franchisegever naar de franchisenemer en aldus niet zondermeer andersom geldt. Indien de franchisegever zich die mogelijkheid wel wil voorbehouden, doet die franchisegever er daarom verstandig aan dit nadrukkelijk in de franchiseovereenkomst op te nemen. Indien het niet is opgenomen kan achteraf een discussie ontstaan over deze vorm van concurrentie door de franchisegever binnen het exclusieve gebied. Het ligt natuurlijk meer voor de hand dat franchisegever en franchisenemer de mogelijkheden van het internet met name benutten ter versterking van de formule. Het is met name daarom van belang dat de (on)mogelijkheden daartoe tijdig worden onderkend en daarvoor een regeling wordt getroffen in de franchiseverhouding. Indien een dergelijke regeling achterwege is gebleven, kan de franchisenemer onder omstandigheden menen dat op oneigenlijke wijze inbreuk wordt gemaakt op rayonexclusiviteit en een vordering instellen strekkende tot vergoeding van de daardoor geleden schade.
Ludwig & Van Dam franchise advocaten, franchise juridisch advies
Andere berichten
Franchisegever aansprakelijk voor fouten van een franchisenemer? – mr. A.W. Dolphijn – d.d. 23 november 2020
Een franchiseorganisatie verzocht de rechtbank te verklaren dat de franchisgever niet aansprakelijk is als een franchisenemer een ernstige fout zou hebben gemaakt bij een klant.
De echte bedoelingen van partijen bij een franchiseovereenkomst – mr. C. Damen – d.d. 23 november 2020
Wat is nu werkelijk het idee geweest van partijen toen zij een franchiseovereenkomst sloten?
Concurrentieverbod in de franchiseovereenkomst ontduiken – mr. A.W. Dolphijn – d.d. 10 november 2020
Een concurrentieverbod in een franchiseovereenkomst wordt door franchisenemers vaak als bezwaarlijk ervaren, temeer als het concurrentieverbod ook geldt na afloop van de franchiseovereenkomst.
Artikel Franchise+ – “Hoe kom ik van mijn schulden af: Ook voor franchisenemers en franchisegevers” – mr. A.W. Dolphijn – d.d. 20 oktober 2020
Ook voor franchisenemers en franchisegevers die in financieel zwaar weer verkeren, kan een reorganisatie noodzakelijk zijn om te kunnen blijven voortbestaan.
Artikel De Nationale Franchise Gids: “Verplichting tot herinvesteringen voor franchisenemers kent grenzen” – d.d. 13 oktober 2020 – mr. R.C.W.L. Albers
In de praktijk komt het geregeld voor dat franchisegevers ervoor kiezen om hun franchiseformule en de daarbij passende uitstraling te vernieuwen
Rechter anticipeert op Wet franchise: geen verplichte formulewijziging (zonder drempelwaarde)
De rechtbank Amsterdam oordeelt dat een franchisenemer van Blokker niet verplicht is tot vernieuwing van de winkel volgens de nieuwste formule-uitgangspunten, zoals door Blokker opgedragen is.