Incassofraude levert franchisegever 4 jaar gevangenisstraf en een boete van € 7 miljoen op – d.d. 25 februari 2020 – mr. J.A.J. Devilee
Hoewel het vrij uitzonderlijk is, kom je in franchiseland zo af en toe
spreekwoordelijke cowboys tegen. In een zeer exceptionele strafrechtelijke
kwestie, heeft het gerechtshof Arnhem-Leeuwarden (ECLI:NL:GHARL:2019:11154)
recent geoordeeld dat één van de directeuren van een (voormalig)
franchisegever van een horecaformule een gevangenisstraf dient uit te
zitten van vier jaar en negen maanden en daarnaast een boete dient te
betalen van ruim zeven miljoen euro.
Achtergrond
De directeur van de franchisegever is er (mede) van verdacht dat hij
opereerde voor diverse franchisenemers. Ten behoeve van het innen van de
franchisevergoedingen, had de franchisegever incassocontracten gesloten met
de bank. Door middel van deze incassocontracten konden bedragen (fees)
worden geïncasseerd. De rekeningen bleken echter niet toe te behoren aan
franchisenemers. Een door de franchisegever te incasseren bedrag werd dan
bijvoorbeeld door de bank, vooruitlopend op het slagen van de incasso of op
voorschotbasis, op één van de rekeningen gestort. Intussen werden deze
bedragen doorgeboekt of opgenomen door de franchisegever. Op slinkse wijze
is getracht dit te verbloemen door de directeur van de franchisegever.
Hierdoor werd een illegale inkomstenbron gecreëerd.
In verband met dit handelen heeft de bank in september 2011 aangifte gedaan
tegen de directeur van de franchisegever wegens het vermoedelijk frauduleus
handelen bij het gebruik van deze incassocontracten waarmee de bank voor
ruim een bedrag van circa € 11 miljoen zou zijn benadeeld.
Gerechtelijk oordeel
De rechtbank had in eerste aanleg een onvoorwaardelijke celstraf opgelegd
van vier jaar. De directeur heeft vervolgens hoger beroep aangetekend tegen
het vonnis. In hoger beroep acht het gerechtshof de directeur eveneens
schuldig en legt zelfs een hogere straf op dan de rechtbank. Het
gerechtshof veroordeelt de verdachte tot vier jaar en negen maanden
onvoorwaardelijke gevangenisstraf; een ontzetting uit het recht van
statutair directeur voor negen jaar en negen maanden en een verplichting
tot vergoeding van schade ad € 7.019.544,79.
Conclusie
Hoewel het vorenstaande een vrijwel unieke situatie betreft, bestaan er
franchisegevers die niet altijd binnen de lijntjes kleuren. In onderhavige
kwestie bleek dat de franchisenemers die waren aangesloten bij de formule
niet betrokken waren bij voornoemde incassofraude. Het moge echter evident
zijn dat dergelijk gedrag van de franchisegever enorme reputatieschade kan
opleveren bij aangesloten franchisenemers maar ook voor de franchisebranche
in het algemeen, met alle consequenties van dien. Vermoedt u fraude in de
organisatie van uw franchisegever en hebt u in een dergelijk geval advies
nodig, bel ons dan gerust.
Mr. J.A.J. Devilee
Ludwig & Van Dam Franchise advocaten, franchise juridisch advies. Wilt u reageren? Ga naar devilee@ludwigvandam.nl
Klik hier voor het gepubliceerde artikel.
Andere berichten
Verplichte (marktconforme) inkoopprijzen voor franchisenemers
In hoeverre kan een franchisegever afspraken wijzigen over de (marktconforme) inkoopprijzen van de goederen die de franchisenemers verplicht zijn in te kopen?
Bestuurdersaansprakelijkheid van een franchisenemer na falend beroep op ondeugdelijke prognose.
Het gerechtshof 's-Hertogenbosch heeft op 11 juli 2017 een beslissing genomen over de vraag of de franchisegever met succes de bestuurder van een b.v. kon aanspreken voor het niet-nakomen van de
Aansprakelijkheid accountant voor opgestelde prognose?
In een arrest van het gerechtshof 's-Hertogenbosch van 11 juli 2017, ECLI:NL:GHSHE:2017:3153, was aan de orde dat franchisenemers de accountant van de franchisegever verweten aansprakelijk te zijn
Hoe ver strekt de zorgplicht van de bank?
In de rechtspraak is enige tijd geleden de vraag aan de orde geweest wat de positie van de bank is in de driehoeksverhouding franchisegever – bank – franchisenemer.
Bewijslastomkering bij prognose als misleidende reclame?
De rechtbank Zeeland-West-Brabant heeft in een kort gedingvonnis van 15 juni 2017, ECLI:NL:RBZWB:2017:3833, geoordeeld over een vordering tot (onder meer) schorsing van het non-concurrentiebeding.
Boete voor franchisegever omdat aspirant-franchisenemer vreemdeling is
De Raad van State heeft op 5 juli 2017, ECLI:NL:RVS:2017:1815, beslist over de vraag of bij de (voorgenomen) samenwerking tussen een franchisegever en een aspirant-franchisenemer, de franchisegever