Incassofraude levert franchisegever 4 jaar gevangenisstraf en een boete van € 7 miljoen op – d.d. 25 februari 2020 – mr. J.A.J. Devilee
Hoewel het vrij uitzonderlijk is, kom je in franchiseland zo af en toe
spreekwoordelijke cowboys tegen. In een zeer exceptionele strafrechtelijke
kwestie, heeft het gerechtshof Arnhem-Leeuwarden (ECLI:NL:GHARL:2019:11154)
recent geoordeeld dat één van de directeuren van een (voormalig)
franchisegever van een horecaformule een gevangenisstraf dient uit te
zitten van vier jaar en negen maanden en daarnaast een boete dient te
betalen van ruim zeven miljoen euro.
Achtergrond
De directeur van de franchisegever is er (mede) van verdacht dat hij
opereerde voor diverse franchisenemers. Ten behoeve van het innen van de
franchisevergoedingen, had de franchisegever incassocontracten gesloten met
de bank. Door middel van deze incassocontracten konden bedragen (fees)
worden geïncasseerd. De rekeningen bleken echter niet toe te behoren aan
franchisenemers. Een door de franchisegever te incasseren bedrag werd dan
bijvoorbeeld door de bank, vooruitlopend op het slagen van de incasso of op
voorschotbasis, op één van de rekeningen gestort. Intussen werden deze
bedragen doorgeboekt of opgenomen door de franchisegever. Op slinkse wijze
is getracht dit te verbloemen door de directeur van de franchisegever.
Hierdoor werd een illegale inkomstenbron gecreëerd.
In verband met dit handelen heeft de bank in september 2011 aangifte gedaan
tegen de directeur van de franchisegever wegens het vermoedelijk frauduleus
handelen bij het gebruik van deze incassocontracten waarmee de bank voor
ruim een bedrag van circa € 11 miljoen zou zijn benadeeld.
Gerechtelijk oordeel
De rechtbank had in eerste aanleg een onvoorwaardelijke celstraf opgelegd
van vier jaar. De directeur heeft vervolgens hoger beroep aangetekend tegen
het vonnis. In hoger beroep acht het gerechtshof de directeur eveneens
schuldig en legt zelfs een hogere straf op dan de rechtbank. Het
gerechtshof veroordeelt de verdachte tot vier jaar en negen maanden
onvoorwaardelijke gevangenisstraf; een ontzetting uit het recht van
statutair directeur voor negen jaar en negen maanden en een verplichting
tot vergoeding van schade ad € 7.019.544,79.
Conclusie
Hoewel het vorenstaande een vrijwel unieke situatie betreft, bestaan er
franchisegevers die niet altijd binnen de lijntjes kleuren. In onderhavige
kwestie bleek dat de franchisenemers die waren aangesloten bij de formule
niet betrokken waren bij voornoemde incassofraude. Het moge echter evident
zijn dat dergelijk gedrag van de franchisegever enorme reputatieschade kan
opleveren bij aangesloten franchisenemers maar ook voor de franchisebranche
in het algemeen, met alle consequenties van dien. Vermoedt u fraude in de
organisatie van uw franchisegever en hebt u in een dergelijk geval advies
nodig, bel ons dan gerust.
Mr. J.A.J. Devilee
Ludwig & Van Dam Franchise advocaten, franchise juridisch advies. Wilt u reageren? Ga naar devilee@ludwigvandam.nl
Klik hier voor het gepubliceerde artikel.
Andere berichten
Koppeling franchiseovereenkomst en huurovereenkomst onzeker? – d.d. 14 oktober 2019 – mr K. Bastiaans
Het is binnen een franchiserelatie geen uitzondering dat partijen overeenkomen dat de franchiseovereenkomst en de huurovereenkomst onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn.
Beëindiging franchiseovereenkomst bij wijzigingen in gehuurde winkelruimte – 27 september 2019 – mr. A.W. Dolphijn
Opzegging van een franchiseovereenkomst in het licht van het substantieel wijzigen van de gehuurde winkelruimte.
Artikel De Nationale Franchisegids: “Verdeling van (potentiële) klanten verboden?” – 17 september 2019 – mr. A.W. Dolphijn
Binnen veel franchiseorganisaties worden afspraken gemaakt over de werving van (potentiële) klanten in een bepaald gebied.
Rayonbescherming geen bescherming tegen beëindiging wegens dringend eigen gebruik – d.d. 17 september 2019 – mr. A.W. Dolphijn
Kan franchisegever als verhuurder de huurovereenkomst beëindigen wegens dringend eigen gebruik, in de zin van rayonbescherming, terwijl dit op grond van de franchiseovereenkomst uitgesloten zou zijn.
Onredelijke vergoeding bij einde franchiseovereenkomst – d.d. 17 september 2019 – mr. A.W. Dolphijn
In sommige franchiseovereenkomsten is bedongen dat de franchisenemer bij beëindiging van de franchiseovereenkomst altijd minimaal een bepaald bedrag aan kosten verschuldigd is aan de franchisegever.
Juridische Franchisestatistiek 2019: lichte afname aantal franchisegeschillen
In 2018 werden 44 uitspraken gepubliceerd op rechtspraak.nl, waarvan 12 hoger beroep zaken en één in cassatie (een prognosekwestie tegen Albert Heijn).