Het recht van de franchisegever om zijn franchise-organisatie aan een

In aansluiting op het in deze reeks reeds eerder gepubliceerde artikel betreffende het recht van een franchisegever om zijn franchise-organisatie aan een derde partij over te dragen zal in onderstaand artikel een en ander nader worden uitgewerkt.

In de praktijk komt het nog al eens voor dat een franchisegever zijn franchise-organisatie – dikwijls een onderdeel van een grotere organisatie van de desbetreffende franchisegever, welke tevens andere activiteiten omvat, – om hem moverende redenen wenst af te stoten / over te dragen. Zoals reeds in het eerste artikel ten aanzien van dit onderwerp geschetst, is het alsdan van het grootste belang dat dit in gezamenlijk overleg gebeurt met de franchisenemers, al dan niet vertegenwoordigd in een franchiseraad / franchisevereniging. Immers, het welslagen van een overdracht aan een derde partij van de organisatie hangt voor een belangrijk gedeelte af van de contractspartij van de franchisegever in deze, de franchisenemers. Indien deze franchisenemers geen vertrouwen hebben in een overnamekandidaat, is het verstandig dat de franchisegever zich hier rekenschap geeft.

In de praktijk komt een overdracht dikwijls daarop neer dat de franchise-organisatie wordt overgedragen aan een reeds bestaande marktpartij die veelal reeds in dezelfde branche opereert, doch nog geen franchise-organisatie heeft en derhalve haar bedrijfsvoering op die wijze wenst uit te breiden. Het kan ook zo zijn dat een reeds bestaande franchise-organisatie, al dan niet opererend in dezelfde markt als de over te dragen franchise-organisatie, de organisatie overneemt. Daarnaast is er een ontwikkeling waarneembaar waarbij de franchisenemers zelf de organisatie overnemen en daarmede “hun eigen franchisegever” worden. Een dergelijk overname door de franchisenemers zelve doet zich met name voor in situaties waarin franchisenemers en masse een ontevreden zijn over de franchisegever, dan wel de franchise-organisatie failleert of haar activiteiten staakt. Indien van deze situatie sprake is dan is het van het grootste belang dat de nieuwe franchise-organisatie dusdanig wordt georganiseerd dat een en ander mededingingsrechtelijk toelaatbaar is. Kort gezegd komt dit erop neer dat de organisatie voldoende verticaal moet worden vormgegeven. Daarop zal in een volgend artikel nader worden teruggekomen. Tenslotte zij opgemerkt dat het in alle hiervoor geschetste situaties van het grootste belang is dat de opvolgende partij zowel voldoende kennis heeft van de markt waarin de franchise-organisatie opereert, alsmede voldoende inzicht heeft in aard van samenwerking op franchisebasis.

Ludwig & Van Dam franchise advocaten, franchise juridisch advies

Andere berichten

Franchisegevers mogen geen wijziging van winkeltijden meer opleggen

Eind 2018 is een concept van de “Wet keuzevrijheid openingstijden winkeliers” gepresenteerd.

Geen franchiseovereenkomst, ondanks de benaming

Niet alles is wat het lijkt. Zelfs als franchisegever en franchisenemer menen dat er sprake is van een franchiseovereenkomst, kan dat juridisch toch anders liggen.

Door Ludwig en van Dam|13-12-2018|Categorieën: Franchise overeenkomsten, Franchise-kenniscentrum/ Nationale Franchise- en Formulebrief-publicaties|Label: |

Vergoeding reputatieschade aan franchisegever

Een ontwikkelaar van een digitaal platform voor een franchisegever had een platform geleverd waartoe elke derde zich toegang kon verschaffen.

Verkoop franchise-onderneming vanwege concurrentiebeding: Schijnconstructie of niet?

Franchisenemers die niet door willen of kunnen met de franchise-onderneming ervaren het al dan niet geldige concurrentiebeding als blok aan het been

Verboden franchiseovereenkomsten: gedragingen van franchisenemers onderling

Vormen van franchising waarbij geen sprake is van een verticale verhouding tussen enerzijds de franchisegever en anderzijds de franchisenemers kunnen verboden zijn.

Ga naar de bovenkant