HEMA in de clinch met franchisenemers over afspraken e-commerce

De rechtbank Amsterdam heeft op 18 juli 2018, ECLI:NL:RBAMS:2018:5098 een vonnis geveld in een bodemprocedure waarbij de franchisenemers grotendeels in het gelijk gesteld werden over e-commerce. Eerder werd in kort geding nog anders geoordeeld. Zie het vonnis van de rechtbank Amsterdam van 6 maart 2018, waarover ik hier eerder schreef.

HEMA vindt dat de bestaande regeling uit 1997 over de bijdrage in de kosten voor e-commerce achterhaald is. Met de franchisenemers is tot enkele jaren terug steeds in goed overleg de bijdrage voor e-commerce vastgesteld. Daarna is er geen overeenstemming meer bereikt over de afrekeningen. 

In het kort gedingvonnis van 6 maart 2018 oordeelde de rechtbank dat in de bodemprocedure uitgemaakt moet worden hoe de afspraken over de bijdrage in e-commerce uitgelegd dienen te worden. De voorzieningenrechter zag, zonder vooruit te lopen op de beslissing van de bodemrechter, wel aanleiding HEMA te veroordelen de incasso van de volgens haar verschuldigde bijdrage voor e-commerce voorlopig te staken. 

De bodemrechter van de rechtbank Amsterdam heeft nu op 18 juli 2018 beslist over hoe de afspraken over de bijdrage in e-commerce uitgelegd dienen te worden. In 2015 zijn in een vaststellingsovereenkomst afspraken neergelegd over een te scheppen normenkader voor het vaststellen van de bijdrage in e-commerce van de franchisenemers. 

Centraal staat de vraag of in 2015 afgesproken is of het normenkader voor de berekening van de e-commerce  afhankelijk is van de uitkomst van de evaluatie van de al bestaande afspraken over e‑commerce uit 1997. De franchisenemers betwisten dit. De rechtbank oordeelde dat niet gebleken is van een dergelijke afgesproken afhankelijkheid. De afspraken uit 1997 blijven dus onverkort van kracht. Partijen zijn nog immer bereid om het normenkader verder uit te werken, zodat van een tekortkoming door de franchisenemers van de afspraken uit 2015 geen sprake is. 

Klaarblijkelijk is de door HEMA gewenste herijking gericht op een verhoging van de bijdrage van de franchisenemers. Voor een dergelijke eenzijdige wijziging van de bestaande afspraken dient de franchisegever zeer goede gronden aan te voeren. De door HEMA als franchisegever beweerde halsstarrigheid van de franchisenemers om tot herijking van de afspraken uit 1997 te komen, keert zich tegen HEMA. Wellicht heeft HEMA haar hand overspeeld? 

Mr. A.W. Dolphijn – franchiseadvocaat 

Ludwig & Van Dam Franchise advocaten, franchise juridisch advies. Wilt u reageren? Ga naar dolphijn@ludwigvandam.nl.

Andere berichten

Mag een franchisenemer samenwonen met een concurrerende ondernemer?

Kan een franchisenemer een non-concurrentiebeding overtreden door samen te wonen met iemand die een concurrerende onderneming drijft? De rechtbank Midden-Nederland heeft op 12 januari 2018

Geen exclusief verzorgingsgebied, toch exclusiviteit voor franchisenemer

In het vonnis van de rechtbank Noord-Holland d.d. 18 april 2018, ECLI:NL:RBNHO:2018:3268, werd geoordeeld over het exclusiviteitsgebied van een franchisenemer.

Opzegging of ontbinding franchiseovereenkomst door franchisenemer

In beginsel kunnen franchiseovereenkomsten tussentijds eindigen door bijvoorbeeld opzegging of ontbinding. De rechtbank Overijssel heeft op 21 maart 2018, ECLI:NL:RBOVE:2018:1335 geoordeeld over

Column Franchise + – mr. Th.R. Ludwig: “Fictieve dienstbetrekking: Wet DBA verschuift verantwoordelijkheid”

De Wet deregulering beoordeling arbeidsrelaties (Wet DBA) is nu enige tijd van kracht.

Ga naar de bovenkant