Franchisenemer omzeilt non-concurrentiebeding via partner – mr. R.C.W.L. Albers – d.d. 24 februari 2022
In een recente kwestie poogde een franchisegever op het gebied van grafische dienstverlening te voorkomen dat de partner van een (voormalig) franchisenemer de exploitatie van de franchisenemer voortzette. De voorzieningenrechter van de rechtbank Den Haag oordeelde echter dat geen sprake was van overtreding van het postcontractueel non-concurrentiebeding.
Feiten
Het ging in deze kwestie om een franchisenemer die zijn onderneming exploiteerde in een B.V. (hierna: BV I), maar hij had tevens de franchiseovereenkomst in privé ondertekend. Zijn partner was bij BV I als werknemer in dienst en zij had haar arbeidsovereenkomst opgezegd met ingang van 31 augustus 2021.
De franchisenemer (en BV I) hadden de franchiseovereenkomst opgezegd tegen 10 oktober 2021.
In de franchiseovereenkomst is een non-concurrentiebeding opgenomen:
“Franchisenemer en franchisenemer in privé zullen rechtstreeks noch indirect gedurende één jaar na beëindiging van de franchise-overeenkomst in het vestigingspunt goederen en diensten verkopen die kunnen concurreren met de goederen en diensten die het voorwerp zijn van deze franchise-overeenkomst.”
Op 5 juli 2021 wordt BV II opgericht waarvan de partner van de franchisenemer de enig aandeelhouder en bestuurder is. BV I draagt haar onderneming over aan BV II en BV II zet de exploitatie met ingang van 11 oktober 2021 voort.
Beoordeling rechter
Kort samengevat oordeelt de voorzieningenrechter dat niet gebleken is dat de voormalig franchisenemer betrokken is bij de exploitatie van de onderneming van zijn partner en dat daarom geen sprake kan zijn van overtreding van het non-concurrentiebeding uit de franchiseovereenkomst.
Daarnaast zou om deze reden eveneens geen sprake kunnen zijn van het profiteren van een wanprestatie door BV II, aangezien BV I geen wanprestatie pleegt.
Conclusie
Hoewel op zichzelf de beoordeling van de voorzieningenrechter niet onbegrijpelijk is, ligt het in dit geval wel erg voor de hand dat sprake is van een doelbewust plan om het non-concurrentiebeding te omzeilen.
Daarnaast vraag ik mij af of er geen andere mogelijkheden waren voor de franchisegever om te voorkomen dat dit plan werd bewerkstelligd. Zo is het gebruikelijk dat in franchiseovereenkomsten, ter bescherming van de formule en behoud van vestigingspunten, een eerste recht van koop is opgenomen. De franchisenemer had dan bijvoorbeeld de vestiging (eerst en onder dezelfde voorwaarden als aan zijn partner) moeten aanbieden aan de franchisegever.
Ook had een ruimer geformuleerd non-concurrentiebeding hier uitkomst kunnen bieden door in het beding op te nemen dat de franchisenemer ervoor instaat dat het non-concurrentiebeding niet in strijd met de strekking van het beding illusoir wordt gemaakt door dit soort constructies.
Wilt u reageren? Mail dan naar info@ludwigvandamadvocaten.nl
Andere berichten
(Deels) overeenkomende activiteiten niet strijdig met non-concurrentiebeding – mr. R.C.W.L. Albers – d.d. 4 februari 2021
In een recente procedure werden een tweetal (voormalig) franchisenemers door ...
Rechtbank wijst baanbrekend vonnis: Huurvermindering in een bodemprocedure voor horeca-exploitanten als gevolg van de lockdown – mr. C. Damen – d.d. 1 februari 2021
Afgelopen woensdag werd voor het eerst een spraakmakende uitspraak gedaan ...
Artikel Franchise+ -De risico’s van een minimum omzetverplichting in de franchiseovereenkomst voor de franchisegever
Het opnemen van een minimum te behalen omzet in de ...
Artikel De Nationale Franchise Gids: “Minimum-omzet als prognose”
Al sinds jaar en dag is de verantwoordelijkheid en aansprakelijkheid ...
Artikel Franchise+ – “Franchisestatistieken 2019: afnametrend zet door, veroorzaakt door Wet Franchise?”- mr. J. Sterk, mr. M. Munnik en mr. J.A.J. Devilee
Ludwig & Van Dam advocaten publiceert sinds 2007 periodiek franchisestatistieken ...
Het ondertekenen van een franchiseovereenkomst in het digitale tijdperk – mr. K. Bastiaans – d.d. 14 december 2020
Binnen de huidige samenleving wordt, onder het mom van ‘het nieuwe normaal’, steeds meer gedigitaliseerd. De rechtbank gaat nader in op de wijze van aanvaarding van een overeenkomst en de gevolgen.