Franchisegever aansprakelijk voor fout franchisenemer
De rechtbank Midden-Nederland oordeelde op 17 maart 2021, ECLI:NL:RBMNE:2021:1351, dat een franchisegever aangesproken kon worden voor een vermeende fout van een franchisenemer.
Een franchisenemer van een woningsbemiddelingsformule had contact met een woningeigenaar. De franchisenemer zou bemiddelen in de verhuur van de woning. Daartoe sloten zij een overeenkomst van opdracht. De woningeigenaar was echter niet tevreden over de uitvoering van de opdracht en stelde daartoe de franchisegever aansprakelijk. De franchisegever (en niet de franchisenemer) werd vervolgens gedagvaard.
De franchisegever stelt zich op het standpunt dat de woningeigenaar zich niet tot de juiste partij heeft gewend. De franchisegever heeft nooit een verhuurkantoor op het vermelde kantooradres geëxploiteerd, terwijl de franchisenemer met zijn eenmanszaak wel op die plaats gevestigd was. De woningeigenaar had dus volgens de franchisegever een overeenkomst met die franchisenemer. De betreffende franchisenemer had verschillende werknemers in dienst. Een werknemer van de franchisenemer heeft ook veelvuldig contact gehad met de woningeigenaar. Volgens de franchisenemer is de verwarring ontstaan doordat de betreffende werknemer gebruik heeft gemaakt van de oude voorraad van het briefpapier van de franchisegever. De huurovereenkomst is afgedrukt op dat oude briefpapier en in een model waarin de franchisegever wordt genoemd. De naam van de eenmanszaak van de franchisenemer komt nergens terug.
De rechtbank oordeelt dat de franchisegever (en trouwens ook de franchisenemer) ervoor te zorgen dat voor een derde duidelijk is met welke onderneming zij te maken heeft. Daartoe overweegt de rechtbank onder meer dat de franchisegever dan wel de franchisenemer ervoor heeft gekozen om oud briefpapier met daarop de aanduiding van de franchisegever te gebruiken. Dit is geen omstandigheid die aan de woningeigenaar kan worden tegengeworpen. De franchisegever had erop kunnen toezien dat dergelijk oud briefpapier niet meer beschikbaar was. Bovendien is gesteld noch gebleken dat de franchisegever aan de franchisenemer de instructies heeft gegeven met betrekking tot het gebruiken of niet gebruiken van briefpapier. De rechtbank neemt daarom als uitgangspunt dat de franchisegever de contractspartij is en de woningeigenaar de juiste partij heeft gedagvaard.
Voorts overweegt de rechtbank dat er geen sprake was van een tekortkoming in de opdracht van de woningeigenaar, zodat de de franchisegever niet aansprakelijk was. Echter, van belang is dat de franchisegever onder omstandigheden aangesproken kan worden voor gedragingen van de franchisenemer jegens derden.
Ludwig & Van Dam advocaten, franchise juridisch advies.
Wilt u reageren? Mail dan naar dolphijn@ludwigvandam.nl
Andere berichten
Artikel mr. A.W. Dolphijn – “Hoe waardeer je een franchiseonderneming met kwijtingslening?” – d.d. 14 augustus 2020
Een kwijtingslening is een beproefd middel van franchisegevers om franchisenemers langdurig aan zich te vinden.
Artikel De Nationale Franchise Gids: “Informatieverplichtingen van de beoogd franchisenemer onder de Wet franchise” – d.d. 7 augustus 2020 – mr. A.W. Dolphijn
Alhoewel de Wet franchise tot doel heeft franchisenemers te beschermen tegen franchisegevers, zijn er ook een aantal verplichtingen voor franchisenemers bepaald.
Wettekst van de Wet franchise – d.d. 24 juli 2020 – mr. A.W. Dolphijn
De wettekst van de Wet franchise is op 1 juli 2020 gepubliceerd in het Staatsblad. De integrale wettekst luidt als volgt:
Wet Franchise – d.d. 23 juli 2020 – mr. A.W. Dolphijn
De Wet franchise zal voor zowel franchisegevers als franchisenemers behoorlijk wat impact hebben.
Contractuele vereisten voor ontbinding niet in acht genomen? Geen rechtsgeldige ontbinding van de franchiseovereenkomst – d.d. 23 juli 2020 – mr. C. Damen
Mag een franchisegever de franchiseovereenkomst ontbinden wanneer zij haar eigen contractuele voorschriften niet in acht heeft genomen?
Wettelijk verbod op eenzijdig wijzigen van openingstijden door franchisegever – 13 juli 2020 – mr. J. Sterk
Wetsvoorstel staatssecretaris dat, kort samengevat, inhoudt dat de winkelier niet gebonden mag zijn aan eenzijdige wijziging van de openingstijden, gedurende de looptijd van de overeenkomst.