Franchise-overeenkomsten van onbepaalde duur niet zomaar opzegbaar

Anders dan nog wel eens gedacht wordt zijn franchise-overeenkomsten voor onbepaalde duur niet zomaar opzegbaar.
In de praktijk komen franchise-overeenkomsten van onbepaalde duur niet veel voor. Wanneer dit toch het geval is, dan is er soms sprake van koppeling aan een (onder)huurovereenkomst. Indien er voorts een opzegtermijn tussen partijen is overeengekomen, dan kan een overeenkomst van onbepaalde duur op die wijze in het vat worden gegoten. Dit ligt echter fundamenteel anders wanneer er sprake is van een franchise-overeenkomst zonder huurkoppeling, en zonder opzegtermijn. Het gaat in die situaties dus om franchise-overeenkomsten van onbepaalde tijd, waarbij partijen blijkbaar niets geregeld hebben omtrent de eventuele reguliere beëindiging van die overeenkomst.

Wanneer er sprake is van een dergelijke overeenkomst wordt nog wel eens gedacht dat ook een franchise-overeenkomst in die vorm met een redelijke opzegtermijn altijd wel te beëindigen valt. Niets is echter minder waar. De Hoge Raad heeft in een relevant arrest in deze namelijk opgemerkt dat “Ook indien uit de aard van een specifieke distributie-overeenkomst zal volgen dat zij in beginsel zonder meer opzegbaar is, de eisen voor redelijkheid en billijkheid in verband met de concrete omstandigheden van het geval kunnen meebrengen dat opzegging slechts tot beëindiging van de overeenkomst leidt indien een voldoende zwaarwegende grond voor opzegging bestaat”.

Anders gezegd: er dient een zwaarwegende grond te zijn om een overeenkomst van deze aard op te zeggen. Aan deze eis wordt niet stel voldaan. Nu juist bij een langdurige relatie is er tussen partijen een bestendige gedragslijn in de samenwerking ontstaan. De partij jegens wie de overeenkomst dan wordt opgezegd hoeft dus niet snel rekening te houden of te verwachten dat van een dergelijke opzegging sprake is of kon zijn. Hier rust dus een grote verantwoordelijkheid voor de opzeggende partij. Er dient dan gedacht te worden aan een dringende reden. Deze dringende reden kan er bijvoorbeeld in gelegen zijn dat de gekozen distributievorm ophoudt te bestaan of dat de commerciële activiteit als zodanig geen bestaansrecht meer heeft.

Willen franchisegever en franchisenemer in een dergelijke situatie onder normale omstandigheden hun overeenkomst toch beëindigen dan dienen zij dit in goed overleg te doen, bij gebreke van schadeplichtigheid van de opzeggende partij jegens de achterblijver. Beter is het natuurlijk om geen franchise-overeenkomsten van onbepaalde duur te laten voortbestaan, zonder deugdelijke opzeg- en beëindigingsgrond- of termijn.

Ludwig & Van Dam franchise advocaten, franchise juridisch advies

Andere berichten

Koppeling franchiseovereenkomst en huurovereenkomst onzeker? – d.d. 14 oktober 2019 – mr K. Bastiaans

Het is binnen een franchiserelatie geen uitzondering dat partijen overeenkomen dat de franchiseovereenkomst en de huurovereenkomst onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn.

Door mr. K. Bastiaans|14-10-2019|Categorieën: Franchise-kenniscentrum/ Nationale Franchise- en Formulebrief-publicaties|

Beëindiging franchiseovereenkomst bij wijzigingen in gehuurde winkelruimte – 27 september 2019 – mr. A.W. Dolphijn

Opzegging van een franchiseovereenkomst in het licht van het substantieel wijzigen van de gehuurde winkelruimte.

Artikel De Nationale Franchisegids: “Verdeling van (potentiële) klanten verboden?” – 17 september 2019 – mr. A.W. Dolphijn

Binnen veel franchiseorganisaties worden afspraken gemaakt over de werving van (potentiële) klanten in een bepaald gebied.

Rayonbescherming geen bescherming tegen beëindiging wegens dringend eigen gebruik – d.d. 17 september 2019 – mr. A.W. Dolphijn

Kan franchisegever als verhuurder de huurovereenkomst beëindigen wegens dringend eigen gebruik, in de zin van rayonbescherming, terwijl dit op grond van de franchiseovereenkomst uitgesloten zou zijn.

Door Alex Dolphijn|17-09-2019|Categorieën: Uitspraken & actualiteiten|Label: , , , , |

Onredelijke vergoeding bij einde franchiseovereenkomst – d.d. 17 september 2019 – mr. A.W. Dolphijn

In sommige franchiseovereenkomsten is bedongen dat de franchisenemer bij beëindiging van de franchiseovereenkomst altijd minimaal een bepaald bedrag aan kosten verschuldigd is aan de franchisegever.

Door Alex Dolphijn|17-09-2019|Categorieën: Uitspraken & actualiteiten|Label: |
Ga naar de bovenkant