De franchisenemer als zwakkere partij

Is de verhouding tussen een leverancier en een distributeur vergelijkbaar met de verhouding tussen een franchisegever en franchisenemer? De rechtbank Rotterdam, ECLI:NL:RBROT:2022:11463, deed 28 december 2022 hier een uitspraak over.

De kwestie betrof een overeenkomst tot het distribueren producten voor de bouw. Deze producten waren door de eisende partij ontwikkeld. De gedaagde wilde de producten distribueren. Daartoe sloten partijen een distributieovereenkomst.

De resultaten van de samenwerking vielen echter tegen. De leverancier eiste nakoming van de distributieovereenkomst. De distributeur verweerde zich door een vergelijking te maken met de bescherming die een franchisenemer als “zwakkere partij” heeft bij ondeugdelijke prognoses. De distributeur stelde namelijk de overeenkomst te zijn aangegaan op basis van onjuiste veronderstellingen van zaken en dat de leverancier haar precontractuele informatieplicht geschonden had. De distributeur zou hebben gedwaald. De rechtbank volgde de redenering van de distributeur niet.

De vergelijking die de distributeur maakt, met franchiseovereenkomsten en de jurisprudentie over onjuiste prognoses bij het sluiten van een dergelijke overeenkomst, gaat niet op. Bij franchiseovereenkomsten is de franchisenemer over het algemeen de zwakkere partij, die bij het aangaan van de franchiseovereenkomst weinig mogelijkheden heeft om de door franchisegever verstrekte informatie over de franchiseformule te (doen) controleren. In de onderhavige situatie is gedaagde veeleer de sterkere partij die zonder meer over de mogelijkheid beschikte om gedegen onderzoek te verrichten naar de gestelde potentie van het product. Reeds om die reden zijn de situaties volstrekt niet vergelijkbaar.

De rechtbank bevestigt dat de franchisenemer in verhouding tot de franchisegever als relatief “zwakkere partij” is aan te merken. Uit de wetsgeschiedenis blijkt eveneens dat de franchiserelatie in zekere zin intrinsiek ongelijkwaardig is. Hiervan is geen sprake bij de verhouding tussen de leverancier en de distributeur, aldus de rechtbank. Daarmee wordt het onderscheidende belang van de franchiseovereenkomst onderstreept.

mr. A.W. Dolphijn
Ludwig & Van Dam advocaten, franchise juridisch advies.
Wilt u reageren? Mail dan naar dolphijn@ludwigvandam.nl

Andere berichten

Artikel Franchise+ – “Franchisegever hanteert “afgeleide formule” (zonder dat hij het weet)” – mr. A.W. Dolphijn – d.d. 9 september 2020

Tal van franchisegevers zullen zich niet bewust zijn van het gegeven dat zij een “afgeleide formule” gebruiken zoals bedoeld in de Wet franchise.

Door Alex Dolphijn|09-09-2020|Categorieën: Uitspraken & actualiteiten|

Artikel mr. C. Damen – Drie voorwaarden bij het recht op klantenvergoeding voor de agent bij de beëindiging van de agentuurovereenkomst – d.d. 26 augustus 2020

Bij de agentuurrelatie tussen een agent en een opdrachtgever (de principaal) leggen partijen hun samenwerkingsafspraken vast in een agentuurovereenkomst. Wanneer de principaal de agentuurovereenkomst

Door mr. C. Damen|26-08-2020|Categorieën: Uitspraken & actualiteiten|

Artikel mr. C. Damen – “Wanneer geldt de exhibitieplicht voor het overleggen de franchiseovereenkomst?” d.d. 17 augustus 2020

Geldt de exhibitieplicht voor het tonen van een (franchise)overeenkomst in een procedure, wanneer de procespartijen niet in rechtsbetrekking staan tot de (franchise)overeenkomst?

Door mr. C. Damen|17-08-2020|Categorieën: Uitspraken & actualiteiten|

Artikel De Nationale Franchise Gids: “Informatieverplichtingen van de beoogd franchisenemer onder de Wet franchise” – d.d. 7 augustus 2020 – mr. A.W. Dolphijn

Alhoewel de Wet franchise tot doel heeft franchisenemers te beschermen tegen franchisegevers, zijn er ook een aantal verplichtingen voor franchisenemers bepaald.

Ga naar de bovenkant