De failliete franchisegever: verrekenen van vorderingen uit hoofde van de franchiseovereenkomst met aan de curator verschuldigde huurpenningen

In deze rubriek is eerder geschreven over “franchisegever in moeilijkheden” en in aansluiting daarop, “Wat te doen als het faillissement een feit is?”. In deze bijdrage wil ik specifieker ingaan op de mogelijkheden van verrekening van vorderingen in faillissement. Meer in het bijzonder, de mogelijkheid van verrekening van vorderingen uit hoofde van de franchise-overeenkomst door de franchisenemer, met hetgeen die franchisenemer aan de curator van een failliete franchisegever verschuldigd is uit hoofde van een tussen die franchisenemer en franchisegever gesloten huurovereenkomst bedrijfsruimte.

De casus: Franchisegever en franchisenemer hebben een franchise-overeenkomst en een huurovereenkomst bedrijfsruimte gesloten. Beide overeenkomsten zijn aan elkaar gekoppeld, of te wel de huurovereenkomst is afhankelijk van de franchise-overeenkomst. De franchisegever is op enig moment in gebreke gebleven terzake de nakoming van zijn uit hoofde van de franchise-overeenkomst voortvloeiende verplichtingen. De franchisenemer lijdt hierdoor schade waarvoor hij de franchisenemer aansprakelijk heeft gesteld. Uiteindelijk wordt de franchisegever in staat van faillissement verklaard. De franchise-overeenkomst is niet automatisch geëindigd door het faillissement. Na datum faillissement wordt de huur en het gebruik van de bedrijfsruimte door de franchisenemer voortgezet. Vanaf datum faillissement, tot aan de datum waarop de huurovereenkomst wordt beëindigd, is de franchisenemer huur aan de curator verschuldigd. De huur is vanaf de datum faillissement en boedelschuld. De curator wil de huurpenningen vanaf datum faillissement innen. De franchisenemer beroept zich op verrekening van zijn vorderingen ( van voor en na datum faillissement) uit hoofde van de franchise-overeenkomst op de failliete franchisegever, met de (aan de curator) verschuldigde huurpenningen.

Op grond van de wet en diverse jurisprudentie brengt dit naar mijn mening in onze casus met zich mee dat het zeer goed verdedigbaar is dat de vorderingen van de franchisenemer, ongeacht of die dateren van vóór of ná datum faillissement, kunnen worden verrekend met aan de gefailleerde en vanaf datum faillissement de curator, verschuldigde huurtermijnen. Daarvoor is echter wel essentieel dat kan worden geoordeeld dat de vorderingsrechten uit hoofde van de franchise-overeenkomst met de huurovereenkomst verband houden. Aangezien in onze casus beide overeenkomsten aan elkaar zijn gekoppeld is daarmee het verband gegeven.

De franchisenemer kan naar mijn mening zijn vordering verrekenen met de huurverplichtingen, omdat er een verband bestaat tussen de franchiseovereenkomst en de huurovereenkomst, welk verband uitdrukkelijk in de overeenkomsten is bevestigd.

Namens de franchisenemer zal ik dan ook de discussie met de curator aangaan en mij namens de franchisenemer op voornoemd standpunt stellen.

Ludwig & Van Dam franchise advocaten, franchise juridisch advies

Andere berichten

Misleiding bij de werving van een franchisenemer?

Een uitspraak over de vraag of de franchisegever bij de werving van een franchisenemer een onjuiste voorstelling van zaken gegeven had.

Franchisegever aansprakelijk voor prognoses afkomstig van derde – d.d. 6 maart 2019 – mr. M. Munnik

Volgens vaste rechtspraak handelt een franchisegever onrechtmatig jegens haar franchisenemer wanneer een franchisegever zelfstandig op onzorgvuldige wijze onderzoek uitvoert en als gevolg daarvan...

De (hard) franchiseovereenkomst en zorgplicht gekwalificeerd – WPNR 7226 (2019)

Het kabinet is voornemens een wettelijke regeling over franchising in het Burgerlijk Wetboek op te nemen ter bescherming van de zwakke positie van de franchisenemer.

Door Alex Dolphijn|26-02-2019|Categorieën: Franchise overeenkomsten, Uitspraken & actualiteiten|Label: |

Gemeente moet tijdelijke Albert Heijn toestaan

De rechtbank Noord-Holland heeft op 7 februari 2019 geoordeeld over de vraag of de gemeente een tijdelijke Albert Heijn diende toe te staan

Franchisegevers mogen geen wijziging van winkeltijden meer opleggen – 12 februari 2019 – mr. A.W. Dolphijn

Eind 2018 is een concept van de “Wet keuzevrijheid openingstijden winkeliers” gepresenteerd.

Door Alex Dolphijn|12-02-2019|Categorieën: Franchise overeenkomsten, label11, Supermarkten, Uitspraken & actualiteiten|Label: , |

Wanneer gaat een franchisegever te ver bij de werving van franchisenemers?

In het arrest van het gerechtshof Arnhem-Leeuwarden 5 februari 2019 was aan de orde of de franchisegever bij de werving van de franchisenemers ontoelaatbaar gehandeld had.

Ga naar de bovenkant