Corona rechtvaardigt het halveren van de franchise fee – mr. R.C.W.L. Albers – d.d. 1 februari 2022
In een recente uitspraak van het gerechtshof Amsterdam heeft het hof een door een voorzieningenrechter bevolen staking van de exploitatie van de franchisenemer teruggedraaid.
Het hof achtte het door middel van een beroep op onvoorziene omstandigheden gerechtvaardigd dat de franchisenemer tijdens lockdowns minder franchise fee had betaald. Een rechtsgrond die de afgelopen jaren veelvuldig is ingezet door huurders om (met succes) huurkortingen te bedingen.
Hoewel een beroep op onvoorziene omstandigheden (artikel 6:258 BW) niet exclusief is voorbehouden aan partijen bij een huurovereenkomst, is hierover de afgelopen jaren toch hoofdzakelijk in het kader van huurovereenkomsten geprocedeerd.
In lijn met deze jurisprudentie overweegt het hof in deze uitspraak over de franchiseovereenkomst dat:
“In de mogelijkheid van de uitbraak van een crisis als van deze omvang hebben partijen in de franchiseovereenkomst niet voorzien of (kennelijk) beoogd te voorzien. Onjuist is om de gevolgen hiervan eenzijdig voor rekening en risico van Amstel (de franchisenemer) te laten komen, een verdeling van dat risico (op de voet van 50/50) voor de maanden waarin de vestiging Julianaplein geheel dan wel deels moest worden gesloten vanwege door de overheid opgelegde coronamaatregelen, ligt meer voor de hand.”[1]
Deze redenering van het hof is op zichzelf begrijpelijk, maar uit de uitspraak wordt niet goed duidelijk hoe dit zich verhoudt tot het feit dat de franchise fee afhankelijk is van de omzet. In dit geval bedroeg de franchise fee 4% van de omzet. Een logisch gevolg van (gedeeltelijke) lockdowns is natuurlijk dat de omzet daalt en dat reeds daarom al minder franchise fee wordt betaald. Anders dan bij (de meeste) huurovereenkomsten is in dit geval dus geen sprake van maandelijks vaste bijdrage.
In mijn visie is dit aspect ten onrechte niet meegenomen in de overwegingen van het hof en daarmee lijkt het hof (wellicht onbedoeld) een rechtsregel te introduceren die het voor franchisenemers (in de door corona getroffen sectoren) mogelijk maakt om hun omzetafhankelijke franchise fee voor de helft onbetaald te laten of zelfs alsnog terug te vorderen.
[1] Zie ECLI:NL:GHAMS:2021:16, r.o. 3.10.
Ludwig & Van Dam advocaten, franchise juridisch advies.
Wilt u reageren? Mail dan naar albers@ludwigvandam.nl
![232court-min](https://www.ludwigvandam.nl/wp-content/uploads/2020/12/232court-min.jpg)
Andere berichten
Huurprijsverlaging en coronacrisis – d.d. 25 maart 2020 – mr. Th.R. Ludwig
In deze voor franchisegevers en franchisenemers zo turbulente tijd worden velen geconfronteerd met doorlopende verplichtingen die problematisch zijn geworden.
Franchiseovereenkomsten en de corona-crisis – d.d. 20 maart 2020 – mr. A.W. Dolphijn
Een tijd van draconische maatregelen met verstrekkende gevolgen. Juridisch is er veel onduidelijkheid, ook in franchiseverhoudingen.
Aanprijzingen door de franchisegever in algemene bewoordingen zijn toegestaan – d.d. 6 maart 2020 – mr. A. W. Dolphijn
De grens tussen enerzijds aanprijzingen in algemene bewoordingen en anderzijds verwijtbare misleiding en een verkeerde voorstelling van zaken, blijft een lastige kwestie.
Artikel De Nationale Franchise Gids – Knowhow doorslaggevend voor toepassingsbereik Wet franchise – d.d. 5 maart 2020 – mr. R.C.W.L. Albers
Het zal weinigen in de branche ontgaan zijn dat op 10 februari jl. het wetsvoorstel van de Wet Franchise is ingediend bij de Tweede Kamer.
Column Franchise+ – Een conflict is te voorkomen, communiceer gewoon goed – februari 2020 – mr. A.W. Dolphijn
Formulewijzigingen zijn een boeiend onderwerp. Het is vaak onderwerp van conflicten, maar die conflicten zijn goed te voorkomen.
Incassofraude levert franchisegever 4 jaar gevangenisstraf en een boete van € 7 miljoen op – d.d. 25 februari 2020 – mr. J.A.J. Devilee
In een zeer exceptionele strafrechtelijke kwestie heeft het gerechtshof recent één van de directeuren van een (voormalig) franchisegever veroordeeld tot een gevangenisstraf en een boete.