Controle en begeleiding
Met enige regelmaat komen in de praktijk situaties voor waarin een franchisenemer, zoals dat zo mooi heet, om hem moverende redenen ophoudt met het betalen van franchisefee, leveranties en soms zelfs ook huur aan zijn franchisegever. Dat kan geschieden in de vorm van het domweg niet meer betalen van facturen binnen de daarvoor gestelde termijnen, doch ook door het uitvoeren van zogenaamde storneringen in geval van automatische betalingsregelingen.
Natuurlijk kan een franchisenemer goede gronden hebben om een keer een betaling wat later te verrichten. Voorts kunnen er natuurlijk goede gronden zijn om een betaling niet te verrichten, bijvoorbeeld wanneer een leverantie niet of foutief is uitgeleverd. De betrokken franchisenemer dient de franchisegever daaromtrent alsdan dan wel tijdig schriftelijk te informeren en aan te kondigen dat hij zijn betaling opschort, onder aanvoering van de redenen daartoe. Non-betaling kan echter ook een sterk waarschuwingssignaal zijn, zeker wanneer dat structurele vormen aanneemt.
Franchisenemers gebruiken het instrument van non-betaling soms als uiting van ontevredenheid over de formule. Een en ander kan ook een indicatie zijn van bedrijfsmoeilijkheden. Wat ook al de reden is, het is in zijn algemeenheid zaak het betalingsgedrag van franchisenemers continue te volgen en, doen zich problemen voor, in een zo vroeg mogelijk stadium daarop actie te ondernemen. In de praktijk komt het nog al eens voor dat franchisenemers hun franchisegever als ware als bank gaan zien en vervolgens al hun financiële verplichtingen nakomen, behalve die aan de franchisegever. Alras ontstaat dan een onoplosbare situatie die uiteindelijk, zeker wanneer het tot een ontbinding van de franchise-overeenkomst komt, tot forse afschrijvingen van de zijde van de franchisegever leidt. Van een kale kip is het immers moeilijk plukken. Hoe hoger de schulden oplopen, hoe moeilijker die situatie later nog is te redresseren.
Het advies is dan ook, nogmaals, het betalingsgedrag van franchisenemers scherp in de gaten te houden en direct op te treden wanneer zich daarin onregelmatigheden voordoen.
Ludwig & Van Dam franchise advocaten, franchise juridisch advies
Andere berichten
Wanneer gaat een franchisegever te ver bij de werving van franchisenemers?
In het arrest van het gerechtshof Arnhem-Leeuwarden 5 februari 2019 was aan de orde of de franchisegever bij de werving van de franchisenemers ontoelaatbaar gehandeld had.
Adviescollege Toetsing Regeldruk (ATR) adviseert staatssecretaris Keijzer over Wet Franchise
Kort samengevat wordt allereerst geadviseerd franchisegevers en franchisenemers actief te informeren over deze wetswijziging.
Post non-concurrentieverbod bij diensten- en verkoopfranchise
Als een franchiseovereenkomst eindigt, dan stuiten veel franchisenemers op een verbod in de franchiseovereenkomst om gedurende een bepaalde tijd daarna vergelijkbare werkzaamheden te verrichten
Het concept van de Wet Franchise: impact voor franchisegevers en franchisenemers – d.d. 5 februari 2019 – mr. A.W. Dolphijn
Ludwig & Van Dam advocaten denkt dat als het ontwerp van de Wet Franchise daadwerkelijk wet zal worden, er heel wat zal veranderen voor franchisegevers en franchisenemers.
Koop franchiseonderneming en de ontslagen zieke werknemer van 7 jaar geleden
De vraag is of een franchisenemer van Bruna, bij de verkoop van de franchiseonderneming aan Bruna, had moeten mededelen dat zeven jaar geleden een werknemer ziek uit dienst was getreden.
Rechtbank verbiedt Domino’s eenzijdige rayonverkleinging bij verlenging franchiseovereenkomsten – d.d. 28 januari 2019 – mr. R.C.W.L. Albers
Op 9 januari 2019 is door de rechtbank Rotterdam een vonnis gewezen in een door de Vereniging van Domino’s Pizza Franchisenemers en al haar leden (nagenoeg alle franchisenemers van Domino’s) gestarte