Aansprakelijk en toch afwijzing vordering tot schade van franchisegever
Rechtbank Den Haag
Vorig jaar heeft de rechtbank Den Haag in geschil tussen franchisegever en een voormalig franchisenemer geoordeeld dat de franchisenemer aansprakelijk was. Echter, de schade was naar de mening van de franchisegever niet in dezelfde hoofdprocedure vast te stellen. Dientengevolge vorderde de franchisegever in voornoemde hoofdprocedure de franchisenemer te veroordelen tot vergoeding van de schade die nader opgemaakt diende te worden in een zogenaamde schadestaatprocedure.
Ondanks dat de franchisenemer hoger beroep van het vonnis in de hoofdprocedure heeft ingesteld, heeft de franchisegever de franchisenemer gedagvaard in een zogenaamde schadestaatprocedure. Uit het vonnis van de rechtbank Den Haag in de schadestaatprocedure blijkt dat er niet te lichtvaardig geprocedeerd moet worden in deze procedure.
Onvoldoende onderbouwd
De franchisegever heeft naar het terechte oordeel van de rechtbank geoordeeld dat de franchisegever haar schade, te weten gemist positief contractsbelang ondeugdelijk onderbouwd heeft. De franchisegever had slechts een summier overzicht overgelegd. De rechtbank heeft overwogen dat gelet op de uitgebreide en onderbouwde betwisting door de franchisenemer de schade hiermee onvoldoende was onderbouwd. De schade dient verifieerbaar voor franchisenemer te zijn. Gelet op het summiere karakter van het overzicht was hier geen sprake van. De franchisenemer is hierdoor niet in staat de vordering te controleren en kan daardoor geen inhoudelijk verweer voeren tegen de gevorderde schade.
Gelegenheid tot nadere onderbouwing?
De franchisegever heeft ondanks haar verzoek tot gelegenheid tot nadere onderbouwing hiertoe geen nadere gelegenheid verkregen alsnog een nadere onderbouwing te geven, aangezien zij hiertoe voldoende in de gelegenheid is geweest. Immers, oordeelde de rechtbank, de franchisegever had twee weken voor de zitting nog een akte kunnen nemen om haar schade nader te onderbouwen. Hetgeen zij heeft nagelaten. Voorts had de franchisegever het een en ander ter zitting nader kunnen toelichten. Hiertoe bleek zij ter zitting niet in staat. De rechtbank acht het alles afwegende in strijd met de goede procesorde om franchisegever na al de hiervoor genoemde proceskansen, mede gelet op de oplopende proceskosten voor de (particuliere)franchisenemer, die met moeite zijn hoofd boven water houdt, alsnog gelegenheid te geven haar vordering te onderbouwen.
De rechtbank heeft de vorderingen van franchisegever dan ook afgewezen en franchisegever veroordeeld tot vergoeding van de proceskosten.
Mr E. Snoek – Franchiseadvocaat
Ludwig & Van Dam Franchise advocaten,franchise juridisch advies Wilt u reageren? Mail naar info@ludwigvandam.nl
Andere berichten
Artikel mr. A.W. Dolphijn – “Hoe waardeer je een franchiseonderneming met kwijtingslening?” – d.d. 14 augustus 2020
Een kwijtingslening is een beproefd middel van franchisegevers om franchisenemers langdurig aan zich te vinden.
Artikel De Nationale Franchise Gids: “Informatieverplichtingen van de beoogd franchisenemer onder de Wet franchise” – d.d. 7 augustus 2020 – mr. A.W. Dolphijn
Alhoewel de Wet franchise tot doel heeft franchisenemers te beschermen tegen franchisegevers, zijn er ook een aantal verplichtingen voor franchisenemers bepaald.
Wettekst van de Wet franchise – d.d. 24 juli 2020 – mr. A.W. Dolphijn
De wettekst van de Wet franchise is op 1 juli 2020 gepubliceerd in het Staatsblad. De integrale wettekst luidt als volgt:
Wet Franchise – d.d. 23 juli 2020 – mr. A.W. Dolphijn
De Wet franchise zal voor zowel franchisegevers als franchisenemers behoorlijk wat impact hebben.
Contractuele vereisten voor ontbinding niet in acht genomen? Geen rechtsgeldige ontbinding van de franchiseovereenkomst – d.d. 23 juli 2020 – mr. C. Damen
Mag een franchisegever de franchiseovereenkomst ontbinden wanneer zij haar eigen contractuele voorschriften niet in acht heeft genomen?
Wettelijk verbod op eenzijdig wijzigen van openingstijden door franchisegever – 13 juli 2020 – mr. J. Sterk
Wetsvoorstel staatssecretaris dat, kort samengevat, inhoudt dat de winkelier niet gebonden mag zijn aan eenzijdige wijziging van de openingstijden, gedurende de looptijd van de overeenkomst.