Verkoop via internet
Het internet is niet meer uit onze maatschappij weg te denken. Ook de verkoop van producten en diensten via internet neemt constant toe. Het is dan ook raadzaam om in franchiseovereenkomsten bepalingen op te nemen die betrekking hebben op bijvoorbeeld e commerce. In dit verband dient echter wel rekening te worden gehouden met de mededingingsrechtelijke regelgeving.
In het mededingingsrecht geldt als hoofdregel dat het de franchisegever niet is toegestaan in franchiseovereenkomsten de verkoop door de franchisenemer te beperken, voorzover deze beperkingen verband houden met het gebied waarin of de klanten aan wie de franchisenemer producten of diensten mag verkopen.
Op deze hoofdregel zijn echter vier uitzonderingen mogelijk. Eén van deze uitzonderingen is dat het de franchisegever geoorloofd is de actieve verkoop door franchisenemers te beperken tot een bepaald exclusief gebied. Dit impliceert dat de franchisegever aan de passieve verkoop van de franchisenemer geen beperkingen mag opleggen. En hier ligt de link met e-commerce. Als voorbeeld van actieve verkoop via internet kan genoemd worden het door de franchisenemer op eigen initiatief versturen van e-mailberichten naar (potentiële) klanten. Onder passieve verkoop wordt verstaan het ingaan door de franchisenemer op spontane verzoeken van individuele klanten, inclusief het leveren door de franchisenemer van producten en diensten aan deze klanten. In het algemeen kan gesteld worden dat het enkele gebruik van internet niet als een vorm van actieve verkoop beschouwd kan worden. Gevolg hiervan is dat de franchisenemer in principe ongehinderd gebruik van internet moet kunnen maken om producten en/of diensten aan te prijzen en/of te verkopen.
Is het voor de franchisegever dan helemaal onmogelijk om invloed uit te oefenen op de door de franchisenemer te verrichten passieve e-commerce activiteiten? Het antwoord hierop is ontkennend. Het is de franchisegever namelijk toegestaan om met betrekking tot het gebruik van een website kwaliteitsnormen aan de franchisenemer op te leggen. Hierbij kan gedacht worden aan (redelijke) eisen die de franchisegever kan stellen aan de inhoud en vormgeving (bijvoorbeeld gebruik van bepaalde kleuren) van de door de franchisenemer te gebruiken website. Opdat zowel de franchisegever als de franchisenemer weten waar zij aan toe zijn, is het van belang dat in het franchisecontract (dan wel het franchise handboek) de rechten en verplichtingen van zowel de franchisegever als de franchisenemer op het gebied van e commerce, inclusief genoemde kwaliteitsnormen, helder worden geformuleerd.
Ludwig & Van Dam franchise advocaten, franchise juridisch advies
Andere berichten
Artikel Franchise+: “Met onze franchiseformule gaat u bergen goud verdienen.” d.d. 10 juli 2019 – mr. A.W. Dolphijn
Het onderscheid tussen toelaatbare aanprijzingen en misleidende informatie blijft een grijs gebied, ondanks de wetgeving hierover.
Franchisenemer mag assortiment vreemd inkopen na verplichte formulewijziging – 6 juni 2019 – mr. J.A.J. Devilee
De rechtbank Oost-Brabant heeft zich onlangs in kort geding gebogen over een belangwekkende kwestie waarin een franchisenemer geheel onvrijwillig een alternatieve formule opgedrongen heeft gekregen.
Hoe behoud ik mijn vestigingsplaats? – 6 juni 2019 – mr. K. Bastiaans
Voor franchisegevers en franchisenemers is, met name in de detailhandel, de vestigingsplaats van groot belang.
Supermarktbrief – 25
Supermarktnieuwsbrief nr. 25
De toetsingsmaatstaf voor franchiseprognoses – d.d. 29 mei 2019 – mr. A.W. Dolphijn
Het hof Den Bosch heeft op 19 maart 2019, ECLI:NL:GHSHE:2019:1037, de rechtspraak van de Hoge Raad over prognose bij franchising op een rij gezet.
Arbitrage binnen franchise: een te hoge drempel? – mr. M. Munnik
Bij het aangaan van een overeenkomst is het voor partijen mogelijk – in afwijking van de wet - om een bevoegde rechter aan te wijzen. Dit geldt ook voor de franchiseovereenkomst. Van deze mogelijkheid