Aansprakelijk en toch afwijzing vordering tot schade van franchisegever
Rechtbank Den Haag
Vorig jaar heeft de rechtbank Den Haag in geschil tussen franchisegever en een voormalig franchisenemer geoordeeld dat de franchisenemer aansprakelijk was. Echter, de schade was naar de mening van de franchisegever niet in dezelfde hoofdprocedure vast te stellen. Dientengevolge vorderde de franchisegever in voornoemde hoofdprocedure de franchisenemer te veroordelen tot vergoeding van de schade die nader opgemaakt diende te worden in een zogenaamde schadestaatprocedure.
Ondanks dat de franchisenemer hoger beroep van het vonnis in de hoofdprocedure heeft ingesteld, heeft de franchisegever de franchisenemer gedagvaard in een zogenaamde schadestaatprocedure. Uit het vonnis van de rechtbank Den Haag in de schadestaatprocedure blijkt dat er niet te lichtvaardig geprocedeerd moet worden in deze procedure.
Onvoldoende onderbouwd
De franchisegever heeft naar het terechte oordeel van de rechtbank geoordeeld dat de franchisegever haar schade, te weten gemist positief contractsbelang ondeugdelijk onderbouwd heeft. De franchisegever had slechts een summier overzicht overgelegd. De rechtbank heeft overwogen dat gelet op de uitgebreide en onderbouwde betwisting door de franchisenemer de schade hiermee onvoldoende was onderbouwd. De schade dient verifieerbaar voor franchisenemer te zijn. Gelet op het summiere karakter van het overzicht was hier geen sprake van. De franchisenemer is hierdoor niet in staat de vordering te controleren en kan daardoor geen inhoudelijk verweer voeren tegen de gevorderde schade.
Gelegenheid tot nadere onderbouwing?
De franchisegever heeft ondanks haar verzoek tot gelegenheid tot nadere onderbouwing hiertoe geen nadere gelegenheid verkregen alsnog een nadere onderbouwing te geven, aangezien zij hiertoe voldoende in de gelegenheid is geweest. Immers, oordeelde de rechtbank, de franchisegever had twee weken voor de zitting nog een akte kunnen nemen om haar schade nader te onderbouwen. Hetgeen zij heeft nagelaten. Voorts had de franchisegever het een en ander ter zitting nader kunnen toelichten. Hiertoe bleek zij ter zitting niet in staat. De rechtbank acht het alles afwegende in strijd met de goede procesorde om franchisegever na al de hiervoor genoemde proceskansen, mede gelet op de oplopende proceskosten voor de (particuliere)franchisenemer, die met moeite zijn hoofd boven water houdt, alsnog gelegenheid te geven haar vordering te onderbouwen.
De rechtbank heeft de vorderingen van franchisegever dan ook afgewezen en franchisegever veroordeeld tot vergoeding van de proceskosten.
Mr E. Snoek – Franchiseadvocaat
Ludwig & Van Dam Franchise advocaten,franchise juridisch advies Wilt u reageren? Mail naar info@ludwigvandam.nl
Andere berichten
Verplichte (marktconforme) inkoopprijzen voor franchisenemers
In hoeverre kan een franchisegever afspraken wijzigen over de (marktconforme) inkoopprijzen van de goederen die de franchisenemers verplicht zijn in te kopen?
Bestuurdersaansprakelijkheid van een franchisenemer na falend beroep op ondeugdelijke prognose.
Het gerechtshof 's-Hertogenbosch heeft op 11 juli 2017 een beslissing genomen over de vraag of de franchisegever met succes de bestuurder van een b.v. kon aanspreken voor het niet-nakomen van de
Aansprakelijkheid accountant voor opgestelde prognose?
In een arrest van het gerechtshof 's-Hertogenbosch van 11 juli 2017, ECLI:NL:GHSHE:2017:3153, was aan de orde dat franchisenemers de accountant van de franchisegever verweten aansprakelijk te zijn
Hoe ver strekt de zorgplicht van de bank?
In de rechtspraak is enige tijd geleden de vraag aan de orde geweest wat de positie van de bank is in de driehoeksverhouding franchisegever – bank – franchisenemer.
Bewijslastomkering bij prognose als misleidende reclame?
De rechtbank Zeeland-West-Brabant heeft in een kort gedingvonnis van 15 juni 2017, ECLI:NL:RBZWB:2017:3833, geoordeeld over een vordering tot (onder meer) schorsing van het non-concurrentiebeding.
Boete voor franchisegever omdat aspirant-franchisenemer vreemdeling is
De Raad van State heeft op 5 juli 2017, ECLI:NL:RVS:2017:1815, beslist over de vraag of bij de (voorgenomen) samenwerking tussen een franchisegever en een aspirant-franchisenemer, de franchisegever